جلد 35، شماره 138 - ( آبان (پیش از انتشار) 1401 )
جلد 35 شماره 138 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghobadi A, Emamzadeh Ghasemi H S, Hajibabaei F, Hajirajbi A, Ariamlo P. Investigating the components of nursing errors reporting in selected hospitals of Tehran University of Medical Sciences in 2020. IJN 2022; 35 (138)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3501-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3501-fa.html
قبادی امیر، امام زاده قاسمی حرمت السادات، حاجی بابایی فاطمه، حاج رجبی آرزو، آریاملو پرستو. بررسی مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1399. نشریه پرستاری ایران 1401; 35 (138)
1- ، amirghobaditm961@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (85 مشاهده)
مقدمه: انسان ممکن الخطا است و خطا به‌عنوان جزئی از واقعیت و جدایی‌ناپذیر زندگی انسان به‌حساب میآید. گزارش خطا به‌عنوان یک شاخص راهبردی جهت جلوگیری از خطا تعریف میشود، مدیران پرستاری باید جوی در محیط‌های کاری فراهم سازند که پرستاران بدون ترس از عواقب گزارش خطا بر میزان گزارشدهی خطاهای رخ‌داده بیافزایند.
هدف: این مطالعه باهدف تعیین مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1399 انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی بوده و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخشهای مختلف ویژه و بستری عمومی بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و باتوجه‌به تعداد اعضای جامعه پژوهش، ۳۴۰ نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط در جامعه پژوهش، نمونه‌ها به روش تصادفی طبقهای نسبی از بخشهای بستری انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری بوده که روایی آن به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر ۱۰ نفر از اعضای هیئت‌علمی در حوزه پرستاری مراقبتهای ویژه و مدیریت پرستاری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان 78/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمون‌های استنباطی وی کرامر و من ویتنی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج پژوهش میانگین تجربه خطاهای پرستاری برابر3/80درصد و خطا در ثبت و گزارش با41درصد بیشترین نوع خطا بود. عوامل مدیریتی با 1/52درصد علت اصلی رخ‌داد خطاها عنوان گردید و میزان گزارشدهی خطاها نیز برابر با 4/32درصد بود. با وجود نگرش مثبت پرستاران نسبت به گزارش خطا، ترس و موانع مدیریتی مهم‌ترین علت عدم گزارش خطاهای پرستاری بوده است. بین گزارش خطا با نوع بخش بیمارستان، تجربه خطا، روش گزارش خطا و تجربه پرستاران ارتباط معنادار مستقیم وجود داشت (05/0˂P).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه ایجاد سیستم بی‌نام، مؤثر و کارآمد گزارش و ثبت خطاهای پرستاری، به‌منظور جلوگیری از وقوع خطا یک ضرورت در مدیریت پرستاری است. برخورداری مدیران از یک دید سیستماتیک به‌منظور شناسایی عوامل مؤثر بر رخ‌داد خطاها به همراه واکنش مثبت و رفتارهای حمایتی آنان نسبت به خطاهای گزارش شده پرستاران می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد فرهنگ یادگیری بدون ترس، تنبیه و سرزنش در سطح بخش و سازمان شده و سبب غلبه بر موانع گزارش خطاهای پرستاری شود. علاوه بر این با آموزش پرستاران در ارتباط با انواع خطاها، تشویق آنها به گزارش خطاها و تسهیل فرایند گزارش خطا می‌توان خطاهای پرستاری را کاهش داد.
هدف: این مطالعه باهدف تعیین مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1399 انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی بوده و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخشهای مختلف ویژه و بستری عمومی بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و باتوجه‌به تعداد اعضای جامعه پژوهش، ۳۴۰ نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط در جامعه پژوهش، نمونه‌ها به روش تصادفی طبقهای نسبی از بخشهای بستری انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری بوده که روایی آن به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر ۱۰ نفر از اعضای هیئت‌علمی در حوزه پرستاری مراقبتهای ویژه و مدیریت پرستاری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان 78/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمون‌های استنباطی وی کرامر و من ویتنی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج پژوهش میانگین تجربه خطاهای پرستاری برابر3/80درصد و خطا در ثبت و گزارش با41درصد بیشترین نوع خطا بود. عوامل مدیریتی با 1/52درصد علت اصلی رخ‌داد خطاها عنوان گردید و میزان گزارشدهی خطاها نیز برابر با 4/32درصد بود. با وجود نگرش مثبت پرستاران نسبت به گزارش خطا، ترس و موانع مدیریتی مهم‌ترین علت عدم گزارش خطاهای پرستاری بوده است. بین گزارش خطا با نوع بخش بیمارستان، تجربه خطا، روش گزارش خطا و تجربه پرستاران ارتباط معنادار مستقیم وجود داشت (05/0˂P).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه ایجاد سیستم بی‌نام، مؤثر و کارآمد گزارش و ثبت خطاهای پرستاری، به‌منظور جلوگیری از وقوع خطا یک ضرورت در مدیریت پرستاری است. برخورداری مدیران از یک دید سیستماتیک به‌منظور شناسایی عوامل مؤثر بر رخ‌داد خطاها به همراه واکنش مثبت و رفتارهای حمایتی آنان نسبت به خطاهای گزارش شده پرستاران می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد فرهنگ یادگیری بدون ترس، تنبیه و سرزنش در سطح بخش و سازمان شده و سبب غلبه بر موانع گزارش خطاهای پرستاری شود. علاوه بر این با آموزش پرستاران در ارتباط با انواع خطاها، تشویق آنها به گزارش خطاها و تسهیل فرایند گزارش خطا می‌توان خطاهای پرستاری را کاهش داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
