جلد 35، شماره 138 - ( آبان 1401 )                   جلد 35 شماره 138 صفحات 391-374 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghobadi A, Hajibabaee F, Emamzadeh Ghasemi H S, Hajrajabi A, Aryamloo P. The Components of Nursing Error Reporting in Selected Hospitals Affiliated to Tehran University of Medical Sciences in 2020. IJN 2022; 35 (138) :374-391
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3501-fa.html
قبادی امیر، حاجی بابایی فاطمه، امام زاده قاسمی حرمت السادات، حاج رجبی آرزو، آریاملو پرستو. مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم‌پزشکی تهران در سال ۱۳۹۹. نشریه پرستاری ایران. 1401; 35 (138) :374-391

URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3501-fa.html

مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم‌پزشکی تهران در سال ۱۳۹۹
امیر قبادی1 ، فاطمه حاجی بابایی1 ، حرمت السادات امام زاده قاسمی* 2، آرزو حاج رجبی3 ، پرستو آریاملو4
1- گروه پرستاری مراقبت‌های ویژه و مدیریت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری مراقبت‌های ویژه و مدیریت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران. ، emamzade@tums.ac.ir
3- گروه آمار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران.
4- دفتر پرستاری، مجتمع بیمارستانی امام خمینی، تهران، ایران.
چکیده:   (619 مشاهده)
زمینه و هدف انسان جایز الخطا است و خطا به‌عنوان جزئی از واقعیت و جدایی‌ناپذیر از زندگی انسان به ‌حساب می­‌آید. گزارش خطا به‌عنوان یک شاخص راهبردی جهت جلوگیری از خطا تعریف می­‌شود. مدیران پرستاری باید شرایطی در محیط‌های کاری فراهم سازند که پرستاران بدون ترس از عواقب گزارش خطا بر میزان گزارش‌دهی خطاهای رخ‌داده بیافزایند. این مطالعه باهدف تعیین مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستان‌­های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۹ انجام شد.
روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش‌های مختلف بستری عمومی و ویژه بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و باتوجه‌به تعداد اعضای جامعه پژوهش، ۳36 نفر تعیین شد. نمونه گیری حدوداً 2 ماه و به‌روش تصادفی طبقه­‌ای نسبی انجام شد. ابزار مورداستفاده پرسش‌نامه محقق‌ساخته مؤلفه‌های گزارش خطاهای پرستاری بوده که روایی آن به‌روش اعتبار محتوا براساس نظر ۱۰ نفر از اعضای هیئت‌علمی در حوزه پرستاری مراقبت‌های ویژه و مدیریت پرستاری تأیید شد و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ میزان 0/78 محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از نسخه 16 نرم‌افزار SPSS و از طریق تحلیل توصیفی و آزمون‌های استنباطی کولموگروف- اسمیرنوف، وی کرامر و من ویتنی تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها میانگین تجربه خطاهای پرستاری برابر با 80/29 درصد و میزان گزارش‌­دهی خطاها نیز برابر با 32/64 درصد بود. نگرش پرستاران نسبت به گزارش خطا مثبت و ترس و موانع مدیریتی مهم‌ترین علت عدم گزارش خطاهای پرستاری بود. بین گزارش خطا با نوع بخش، بیمارستان، تجربه خطا، روش گزارش خطا و تجربه پرستاران ارتباط معنادار وجود داشت (0/001˂P).
نتیجه‌گیری گزارش خطاهای پرستاری در این مطالعه، علی‌رغم فراوانی وقوع خطا و نیز نگرش مثبت پرستاران نسبت به فرایند گزارش خطا، بسیارکم بود. به نظر می‌رسد تدوین برنامه راهبردی در ثبت خطاهای پرستاری و ایجاد سیستمی بی‌نام، مؤثر و کارآمد برای گزارش خطا، یک ضرورت برای مدیریت پرستاری در جهت ایجاد زمینه مطلوب در گزارش خطاهای پرستاری و غلبه بر موانع موجود باشد. 
واژه‌های کلیدی: خطاهای پرستاری، خطاهای بالینی، گزارش‌دهی پرستاری
متن کامل [PDF 7515 kb]   (195 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (358 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1400/8/27 | پذیرش: 1401/8/1 | انتشار: 1401/8/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به {نشریه پرستاری ایران} می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb