جلد 37، شماره 147 - ( اردیبهشت 1403 )                   جلد 37 شماره 147 صفحات 115-104 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghasemi F, Talebnia Z, Ranjbar M. The Use of Hand/leg Cuff Protectors for Incarcerated Patients Admitted to a Psychiatric Hospital in Iran: A Case Report. IJN 2024; 37 (147) :104-115
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3738-fa.html
قاسمی فرشته، طالب نیا زهرا، رنجبر ملیحه. استفاده از محافظ دستبند برای بیماران زندانی در بخش‌های روانپزشکی: گزارش موردی. نشریه پرستاری ایران. 1403; 37 (147) :104-115

URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3738-fa.html


1- گروه پرستاری، مرکز روانپزشکی ایران، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری، مرکز روانپزشکی ایران، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ، zahratalebnia@yahoo.com
متن کامل [PDF 4088 kb]   (160 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (702 مشاهده)
متن کامل:   (138 مشاهده)
مقدمه
بیمارستان جزء جدایی‌ناپذیر سیستم عدالت کیفری برای بیماران دارای محکومیت قضایی محسوب می‌شود [1]. مطالعه فالیسارد و همکاران نشان داد 36 درصد از زندانیان حداقل از یک بیماری روانی شدید مانند اسکیزوفرنی (3/8) یا اختلال افسردگی اساسی (17/9) رنج می‌برند [2]. بیماران زندانی بستری در بیمارستان معمولاً در طول مدت درمان خود در مراکز پزشکی برای جلوگیری از فرار یا آسیب رساندن به دیگران با دستبند تحت حفاظت قرار می‌گیرند. سه نوع اصلی دستبندهای فلزی عبارت‌اند از: دستبندهای زنجیره‌ای، لولایی و میله‌ای سفت. دستبندهای زنجیره‌ای احتمالاً آشناترین نوع دستبند هستند [1]. بیماران زندانی به‌طور معمول با غل و زنجیر به تخت با مهار دو نقطه (اغلب یک دست و یک پا) و با حضور دو نفر کادر زندان داخل اتاق بستری تحت درمان در بیمارستان قرار می‌گیرند [3].
مراکز خدمات بهداشتی و استانداردهای جهانی حداقل محدودیت پزشکی را برای بیماران آشفته یا پرخاشگر الزامی می‌کند، هیچ سیاست ملی یا منشور اخلاقی مشترکی برای دستبند زدن در بیمارستان اعمال نمی‌شود، درحالی‌که اطلاعات کمی درمورد مزایای دستبند زدن به متهمان در بیمارستان وجود دارد، اطلاعات قابل‌توجهی درمورد آسیب به آن‌ها وجود دارد. سفت شدن(تنگ بستن) بیش از حد دستبندها، همگام با حرکت اجباری اندام به ساختارهای زیرین آسیب می‌رساند که به آسیب اندام فوقانی و تحتانی (حین بستن اندام دست و پا) و شکستگی استخوان‌های کوچک منجر می‌شود و فرد را مستعد آسیب غیرفعال می‌کند و باعث شکستگی، پارگی و آسیب اعصاب رادیال، اولنار و مدین می‌شود [4]. 
استفاده از دستبند می‌تواند تحرک بیماران را کاهش دهد، مانع از معاینه شود و موقعیت ایمن را محدود کند (به‌عنوان‌مثال حین مواقع بحرانی مانند نیاز به احیای قلبی‌-‌ریوی یا خروج اضطراری باعث تأخیر در روند معمول خدمات یا خروج ایمن شود). گزارش‌های موردی نشان می‌دهد سفت شدن بیش از حد دستبندها به آسیب بافتی موضعی، شکستگی‌ها و نوروپاتی‌های فشاری منجر می‌شود [5]. به‌علاوه سربازان نیز آموزش کمی برای خدمت در محیط بالینی (دررابطه‌با مراقبت از وضعیت دستبند بیمار) زندانی دریافت می‌کنند [1]. غل‌وزنجیرها تعصبات و تعارضات کادر درمان را تشدید می‌کند. مطالعات کیفی پزشکان و پرستاران نشان می‌دهد غل‌وزنجیر بر همدلی با بیماران زندانی تأثیر منفی می‌گذارد و ترس از آسیب شخصی را برانگیخته می‌کند [4]. 
مطالعه کاترین و همکاران بر رفتار کادر درمان و زندان برای مراقبت از بیماران زندانی نشان داد کادر درمان اطلاعات کمی درمورد منشور حقوق بیمار به‌خصوص درمورد جانشین قانونی آن‌ها و اطلاعات قانونی و مستند درمورد قوانین استفاده از دستبند در بیمارستان دارند و نیاز به حضور اجباری افسر و سرباز نگهبان حین بستری وجود دارد. باوجود باورهایی مبنی بر اینکه افراد زندانی باید طیف کاملی از مراقبت‌های پزشکی را دریافت کنند، مراقبت‌های روزانه گزارش‌شده از استانداردهای بیماران غیرزندانی انحراف دارد و خلاف این مطلب را نشان می‌دهد. پزشکان درمورد بهترین شیوه‌ها درمورد حضور سربازان و غل‌وزنجیر در طول معاینه مطمئن نبودند و این مطالعه نشان داد دستورالعمل‌ها و شیوه‌های رایج همیشه از حقوق بیمار محافظت نمی‌کند یا با دستورالعمل‌های جامعه پزشکی یا پرستاری همسو نمی‌شود [6].ارائه خدمات نامطلوب باعث اعتماد پایین‌تر گیرندگان خدمات نسبت به ارائه‌دهندگان خدمات می‌شود و نارضایتی ارباب رجوع را به دنبال دارد [7].
حوادث ناخواسته به‌دلیل خطاهای فردی و ضعف سیستم در ارائه خدمات سلامت رایج بوده [8] و به یکی از مشکلات جهانی تبدیل شده‌اند. میزان بروز حوادث ناخواسته یکی از شاخص‌های مهم ایمنی بیمار به شمار می‌آیند [9]. در کشورهای توسعه‌یافته دامنه بروز حوادث ناخواسته از 5/3 درصد در آمریکا، 2/9 درصد در کانادا تا 3/12 درصد در سوئد متغیر است، درحالی‌که میزان گزارش حوادث ناخواسته در مطالعه‌ای در ایران برای عفونت خون، زخم بستر، سقوط بیمار و عفونت بیمارستانی به‌ترتیب 1/76 درصد، 2/66 درصد، 59 درصد و 57/7 درصد متغیر بوده است. در ایالت متحده آمریکا هزینه مراقبت‌های بیمارستانی مرتبط با حوادث ناخواسته و آسیب‌رسان حدود 324 میلیون دلار برآورد شده است. هزینه‌های مربوط به حوادث قابل‌پیشگیری حدود 119 میلیون دلار از 324 میلیون دلار برآورد شده است [10]. بررسی‌ها نشان داده است خدمات درمانی یکی از پرخطرترین فعالیت‌ها در عرضه خدمات هستند؛ برآورد کلی نیز حاکی از آن است که به‌طور متوسط حدود 11درصد موارد بستری در مراکز درمانی به نوعی از ناحیه این خدمات دچار آسیب می‌شوند که حتی در 1 درصد موارد به مرگ منجر می‌شود [11]. 
نکته مهم درخصوص نحوه برخورد با این حوادث، ناخواسته بودن و قابل‌پیشگیری بودن آن‌ها است. به‌طورکلی برنامه بهبود کیفیت، مجموعه‌ای از فعالیت‌های متمرکز است که برای نظارت بر فرایندها، تجزیه‌وتحلیل و بهبود کیفیت آن‌ها طراحی شده است تا نتایج مراقبت‌های سلامت در یک سازمان را بهتر سازد. بیمارستان‌ها می‌توانند با جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، تغییرات را به‌طور مؤثر عملی سازند [12].
در بسیاری از بیمارستان‌های ایران به دنبال شروع اقدامات مربوط به حوزه حاکمیت بالینی و به‌تبع آن طرح مباحث مدیریت خطرات و همچنین گنجانیده شدن مقوله ایمنی بیمار در استانداردهای اعتباربخشی، توجهاتی به سیستم‌های ثبت گزارش حوادث شده است و توجه به این سنجه‌ها از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد [13]. 
تحلیل و گزارش داده‌ها موجب افزایش بهره‌وری، بهبود کیفیت، کاهش هزینه‌ها، بهبود روحیه کارکنان و افزایش رضایت بیماران می‌شوند [7]. در بررسی خطاها از بعد زمانی دو رویکرد گذشته‌نگر و آینده‌نگر وجود دارد. اغلب تحلیل خطاها به‌صورت گذشته‌نگر برای شناسایی وقایع معیوب و قابل‌اجتناب به کار می‌رود تا بتوان از رخداد مجدد آن‌ها جلوگیری کرد که می‌توان از روش تحلیل ریشه‌ای خطا و تحلیل فرم‌های گزارش حادثه و میزان اقلام مصرفی نام برد، اما در روش‌های آینده‌نگر برای جلوگیری از وقوع خطاها، آن‌ها را در سیستم پیش‌بینی کرده و با انجام اصلاحات پیشنهادی از وقوع آن‌ها جلوگیری می‌کند که روش حالات خطا و تجزیه و تحلیل اثرات از این نوع روش بررسی خطا می‌باشد[14].
طی بررسی متون، مطالعات داخلی و خارجی برای استفاده از محافظ دستبند یافت نشد اما گزارش افسر پلیس طی آسیب توسط دستبند به زندانیان بررسی شد و توصیه شده است که جهت مهار زندانی هنگامی که شرایط استفاده از مهارها را لازم می‌داند، باید مهار از نوع نرم باشد. علاوه‌براین بیماران زندانی جزء گروه‌های آسیب‌پذیر به‌دلیل قرار داشتن در شرایط خاص فیزیولوژیک/فیزیکی/روانی/اجتماعی می‌باشند و ممکن است به هنگام دریافت خدمات مراقبتی، تشخیصی و درمانی در معرض خطر بیشتر یا تبعیض نسبت به سایر بیماران باشند [15].
از آمارهای آسیب توسط دستبند به متهمان، آمار دقیقی در دست نیست؛ اما داده‌های دفتر بهبود کیفیت بیمارستان روانپزشکی ایران آسیب در سطح‌های مختلف به بیماران زندانی در نتیجه استفاده نکردن از محافظ دستبند یا خطرات به دنبال استفاده از محافظ غیراستاندارد مانند باند یا ملحفه زیر دستبند فلزی را نشان می‌دهد. همچنین یکی از مددجویان از ملحفه‌ای که زیر دستبند بسته شده بود برای اقدام به خودکشی یا suicide استفاده کرد که پرسنل فوراً مداخله کردند و مددجو را به مرکز درمان اختصاصی جسمی انتقال دادند. هرچند این رویداد خطای پزشکی و جزء وقایع 28 گانه محسوب نمی‌شود و نوعی رویداد در نظر گرفته می‌شود اما باتوجه‌به اهمیت موضوع و کرامت حقوق ‌گیرندگان خدمت به‌خصوص در گروه‌های آسیب‌پذیر دفتر بهبود کیفیت و کمیته ایمنی بیمار بیمارستان روان پزشکی درراستای: 
1. توسعه فرهنگ بیمارمحوری و اولویت‌بخشی به ایمنی بیماران در فرهنگ سازمانی بیمارستانی،
 2. پیشگیری از تکرار مجدد خطاهای پزشکی از طریق تحلیلی ریشه‌ای علل بروز، 
3. پیشگیری از تکرار مجدد خطاهای پزشکی از طریق به اشتراک‌گذاری تجربه‌ها، 
4. تحلیل حالت بالقوه خطا و آثار آن FMEA-5کاهش استفاده از اقلام مصرفی و هتلینگ انجام این ایده را در دستور کار خویش قرار دادند.
مرکز آموزشی و درمانی روانپزشکی ایران در سال 1360 تأسیس شد. درحال‌حاضر و پس از گذشت نزدیک به 40 سال، این مرکز آموزشی درمانی با ظرفیت بیش از 160 تخت فعال بستری شامل بخش‌های اورژانس، 3 بخش مردان و 1 بخش زنان و 1 بخش بیماران نوروتیک و واحد الکتروشوک به مددجویان مبتلا به انواع اختلالات روانپزشکی خدمات تشخیصی و درمانی مختلف ارائه می‌کند. همچنین این مرکز با داشتن درمانگاه‌های سرپایی مختلف و با امکانات آموزشی درمانی گسترده‌ای مانند روانپزشکی جامعه‌نگر، روان‌درمانی شناختی رفتاری، روان‌درمانی تحلیلی، آزمایشگاه عصب‌شناختی، درمانگاه سوءمصرف الکل و مواد و بخش بستری الکل و اعتیاد در حال خدمت‌رسانی به مردم است [16]. در این مقاله، گزارش اجرای ایده محافظ دستبند زندانیان بستری به منظور بهبود کیفیت خدمات ارائه‌شده در مرکز روانپزشکی ایران و توجه به رعایت حقوق مددجویان تحلیل و بررسی شد.

روش بررسی 
این مطالعه بهبود کیفیت است که به دنبال ارائه گزارش آسیب‌های ناشی از دستبندهای غیراستاندارد اجرا شد. در همین راستا دفتر بهبود کیفیت مرکز روان پزشکی ایران با هدف ارتقای سنجه‌های برنامه بهبود کیفیت و اعتباربخشی ایده محافظ دستبند جدید زندانیان را در سال 1398 اجرا کرد. این محافظ  بر روی دست یا پا و زیر دستبند فلزی قرار می‌گیرد و از آسیب‌های احتمالی پیشگیری می‌کند.

تولید محافظ دستبند بیماران زندانی 
باتوجه‌به بارش افکار در جلسه کمیته ایمنی و مرور مطالعات گذشته دستبند پارچه‌ای طراحی و آماده شد. در مرور متون انجام‌شده، مقاله مرتبط یافت نشد اما عکس‌هایی جهت ایده در اینترنت منتشر شده است که در تصاویر شماره 1 و 2 [17] مشاهده می‌شود که البته با نمونه طراحی‌شده متفاوت می‌باشد. محافظ دستبند از یک لایه پنبه‌ای با رویه پارچه‌ای ضدحساسیت دوخته شده است که برای بستن به دست مددجو از قسمت چسبی استفاده می‌شود و عدم استفاده از بند، شاخص مهم در این محافظ می‌باشد.

مراحل روش  FMEA 
 تجزیه‌وتحلیل حالت و اثر شکست (FMEA) به‌طور گسترده در صنایع پرخطر برای ارزیابی و کاهش نقاط ضعف فرآیند در آینده استفاده شده است .
از میان سایر روش‌های شناسایی خطرات، ارزیابی ریسک یا FMEA، مورد تأکید و تأیید بیشتر محققین حوزه سلامت است، براساس این روش، ابتدا فرایندها و وظایف حوزه موردمطالعه، شناسایی و سپس خطرات مربوط به هر وظیفه تعیین شده و سپس براساس جداول استاندارد،  امتیازات مربوط به احتمال کشف، شدت اثر حالت بالقوه خطا،  احتمال وقوع خطا  تعیین و ستون‌های مربوطه در کاربرگ استاندارد روش،  تکمیل و درنهایت از ضرب این سه عدد، عدد ریسک‌پذیری خطامحاسبه و به دست می‌‌‌آید که  باتوجه‌به RPN به‌دست‌آمده و  درجه اهمیت و قابلیت اجرایی با نظر تیم و مدیر بخش، خطاها و خطرات شناسایی‌شده الویت‌بندی می‌شوند و تصمیمات لازم براساس کاربرگ روش اتخاذ خواهند شد و درنهایت اقدامات اصلاحی پیشگیرانه ارائه می‌شود.
بحرانی بودن این نقص‌ها با استفاده از شماره اولویت ریسک (RPN) تعیین می‌شود. RPN یک امتیاز عددی است که سطح شدت (S)، سطح وقوع (O) و سطح تشخیص (D) مشخص می‌شود.

1.
RPN=شدتxوقوعxتشخیص‌پذیری

 و باتوجه‌به فرمول شماره 1 حداقل RPN 1×1×1=1 و حداکثر 3×10×5=150 است.
RPN یا بحرانی بودن یک شکست با سطوح شدت و وقوع بالاتر و با سطح تشخیص‌پذیری کمتر افزایش می‌یابد (جدول شماره 1) (تصاویر شماره 3، 4) .





اقلام مصرفی یا هتلینگ
هرچه میزان اقلام مصرفی بالاتر باشد هزینه درمانی بیشتری بر سیستم و بیمار تحمیل می‌شود که در صورت آسیب به بیمار میزان استفاده از اقلام نیز افزایش می‌یابد و تأثیر مستقیم بر رضایتمندی بیماران دارد (تصاویر شماره 5، 6).




تعداد کل متهمان ورودی
باتوجه‌به آمار متهمان ورودی به بخش‌های بستری و اورژانس تعیین شد (جدول شماره 1) (تصویر شماره 5). 

بررسی و تحلیل فرم‌های حادثه ناشی از آسیب توسط دستبندها
 ایجاد سیستم‌های گزارش حوادث یکی از راهکارهای ممکن برای درس گرفتن از تجربه خطاهای قبلی و بهبود ایمنی بیمار است و امروزه تقریباً بیشتر سازمان‌های مراقبت سلامت دنیا برای تضمین کیفیت خدمات خود گام‌هایی در مسیر کنترل و مدیریت خطرات برداشته‌اند و به نوعی از سیستم‌های گزارش‌دهی حادثه استفاده می‌کنند و شاخص‌های عددی آن قابل استخراج و تحلیل می‌باشد (جدول شماره 1) (تصاویر شماره 5، 6) [18].
و در ادامه پژوهشگر با دسترسی به شاخص‌های عددی به تجزیه‌وتحلیل آمارها پرداخت.

بحث
باتوجه‌به یافته‌های پژوهش هرچند استفاده از محافظ دستبند زندانی در نگاه اول شاید بسیار ساده به نظر برسد اما تأثیر بسزایی بر کاهش آمارهای مربوط به آسیب در مرکز روانپزشکی ایران گذاشته است، بدین صورت که شاخص‌های مربوط به ایمنی بیماران زندانی بهبود داشته است و آمارهای دفتر بهبود کیفیت نشان می‌دهد زخم‌های ایجادشده و به دنبال آن گزارش حادثه به کمیته ایمنی، عدد ریسک یا RPN و اقلام مصرفی یا هتلینگ کاهش داشته است.
در راستای اصول و ارزش‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران که بر پایه حفظ کرامت انسانی، قانون‌مداری، عدالت در سلامت، مشارکت جامعه، رضایتمندی مشتریان داخلی و خارجی، بهبود مستمر کیفیت خدمات و افزایش بهره‌وری می‌باشد، پس از اجرای این ایده، گزارش کارشناس آموزش سلامت محترم سلامت مرکز نشان می‌دهد مددجویان و خانواده و سازمان زندان‌ها آنان از اجرای این ایده رضایت داشته‌اند. تولید و دوخت این دستبند که توسط مددجو سابق مرکز روانپزشکی مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی می‌باشد انجام شد که به کار آفرینی در جهت تولید این محافظ برای بیمارستان و سازمان زندان‌ها منجر شده است.
ازآنجاکه شاخصه‌های یک فرهنـگ ایمنـی قـوی شـامل تعهـد مدیریت نسبت به یادگیری از اشتباهات، سندیت و ارتقـا دادن بــه ایمنی بیمار، تشویق و تمرین دادن نسبت به کـار تیمـی، شناسـایی خطرات بالقوه، استفاده از سیسـتم گـزارش‌دهـی و تجزیـه‌و‌تحلیـل حوادث ناگوار رخ داده در بیمارسـتان درارتبـاط‌بـا ایمنـی بیمـار و ارزیابی فرهنگ ایمنی بیمار در بین کارکنـان مـی‌باشـد. همین طور گزارش‌دهـی و جمـع‌آوری اطلاعات بـه‌صورت ساختاری، محـیط عـاری از سـرزنش، تعهـد مـدیریت نسبت به ایمنی بیماران، تمرکز بر روی سیستم‌ها و فرآیندهای کـاری در بیمارستان نه تمرکز بر روی افراد نیز از اهمیت خاصی برخوردار است [19]. ازطرف‌دیگر در راستای طرح اعتباربخشی که هدف آن بهبود یکپارچگی در مدیریت خدمات سلامت، کاهش خطرات برای بیماران و کارکنان، تأمین آموزش و مشاوره برای سازمان‌های خدمات سلامت، ایجاد بانک اطلاعاتی سازمان‌های خدمات سلامت، کاهش هزینه‌ها با تمرکز بر افزایش کارایی و اثربخشی، ایجاد ابزاری مؤثر برای مدیریت می‌باشد و در جهت ارتقای شاخص‌های بهبود کیفیت و ایمنی بیماران و ارتقای سنجه‌های ایمنی اعتباربخشی، اجرای استفاده از محافظ دستبند برای مراکز روانپزشکی و سایر مراکز درمانی که پذیرای بیماران زندانی هستند پیشنهاد می‌شود [20]. 

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش

در این مطالعه کلیه اصول اخلاقی در نظر گرفته شد و هیچ آزمایشی بر روی نمونه‌های انسانی یا حیوانی انجام نشد. بنابراین کد اخلاقی دریافت نشد.

حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمانی‌های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.

مشارکت نویسندگان
مفهوم‌سازی و تحقیق و بررسی: فرشته قاسمی و ملیحه رنجبر؛  تحلیل: زهرا طالب‌نیا؛ مدیریت پروژه و ویراستاری و نهایی‌سازی: فرشته قاسمی.

تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.

تشکر و قدردانی
نویسندگان از مدیر گروه روانپزشکی و رئیس بیمارستان روانپزشکی ایران جناب آقای دکتر امیرعباس کشاورز اخلاقی و مدیر محترم مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران جناب آقای رضا پورسمائی جهت حمایت و پیشبرد اهداف مقاله تشکر و قدردانی می‌کنند. 
 
References
1.Haber LA, Pratt LA, Erickson HP, Williams BA. Shackling in the hospital. J Gen Intern Med. 2022; 37(5):1258-60. [DOI:10.1007/s11606-021-07222-5]
2.Fovet T, Amad A, Horn M, Thomas P, Chan-Chee C. Utilization of hospital-level mental health care services for inmates in France: A transversal study. Psychiatr Serv. 2020; 71(8):824-828.  [DOI:10.1176/appi.ps.201900497] [PMID]
3.Scarlet S, Dreesen EB. Delivering hospital-based medical care to incarcerated patients in North Carolina state prisons: A call for communication and collaboration. North Carolina Med J. 2019; 80(6):348-51. [DOI:10.18043/ncm.80.6.348]
4.Haddad F, Goddard N, Kanvinde R, Burke F. Complaints of pain after use of handcuffs should not be dismissed. BMJ. 1999; 318:55. [DOI:10.1136/bmj.318.7175.55]
5.Haber LA, O’Brien M. Shackling ulcer: An upper extremity ulcer secondary to handcuffs. J Gen Intern Med. 2021; 36(7):2146. [DOI:10.1007/s11606-021-06654-3]
6.Brooks KC, Makam AN, Haber LA. Caring for hospitalized incarcerated patients: Physician and nurse experience. J Gen Intern Med. 2021; 37:485–7. [DOI:10.1007/s11606-020-06510-w]
7.Nasiripour AA, Jafari S. [The relationship of quality improvement and patient safety with performance indicators in Shahid Beheshti University of Medical Science teaching hospitals (Persian)]. Payavard Salamat. 2016; 10(4):311-9. [Link]
8.Farup PG. Are measurements of patient safety culture and adverse events valid and reliable? Results from a cross sectional study. BMC Health Serv Res. 2015; 15(1):1-7. [DOI:10.1186/s12913-015-0852-x]
9.Baker GR, Norton PG, Flintoft V, Blais R, Brown A, Cox J, et al. The Canadian adverse events study: The incidence of adverse events among hospital patients in Canada. CMAJ. 2004; 170(11):1678-86. [DOI:10.1503/cmaj.1040498]
10.Gharaee H, Jahanian R, Hosseini Karim M, Kakemam E, Bande Elahi K, Tapak L, et al. Relationship between patient safety culture and adverse events in hospital: A case study. J Health Adm. 2020; 23(1):13-26. [DOI:10.29252/jha.23.1.13]
11.Cooper MD. Towards a model of safety culture. Saf Sci. 2000; 36(2):111-36. [DOI:10.1016/S0925-7535(00)00035-7]
12.Pakdaman M, Geravandi S, Kiqbadi N, Ismail M. [The relationship between quality improvement and patient safety with performance indicators in teaching hospitals of Yazd University of Medical Sciences (Persian)]. J Manage Med Inf Sch. 2018; 3(3):14-23. [Link]
13.Javadi M, Karimi S, Behzadnezhad MM, Bayat P. [Status of incident reporting system in Iranian hospitals: A national survey (Persian)]. J Mil Med. 2022; 22(9):947-55. [DOI:10.30491/JMM.22.9.5]
14.Kolich M. Using failure mode and effects analysis to design a comfortable automotive driver seat. Appl Ergon. 2014; 45(4):1087-96.  [DOI:10.1016/j.apergo.2014.01.007] [PMID]
15.Ibrahim A, Abdalla SM, Jafer M, Abdelgadir J, De Vries N. Child labor and health: A systematic literature review of the impacts of child labor on child’s health in low-and middle-income countries. J Public Health. 2019; 41(1):18-26. [DOI:10.1093/pubmed/fdy018]
16.Ghadiri M, Rasoulian M. [History of Iran psychiatry hospital (Persian)]. Iran J Psychiatry Clin Psychol. 2017; 23(1):118-25. [DOI:10.18869/nirp.ijpcp.23.1.118]
17.Handcuff Warehouse. Neoprene Wrist/Ankle Protectors Virginia: Handcuff Warehouse; 2022. [Link]
18.Patrician PA, Brosch LR. Medication error reporting and the work environment in a military setting. J Nurs Care Qual. 2009; 24(4):277-86. [DOI:10.1097/NCQ.0b013e3181afa4cb]
19.Yousefian M, Eyni S, Amini K, Ershadifard S, Gheybati F, Asadi H. [The status of patient safety culture in Iranian hospitals: A systematic review (Persian)]. Payesh. 2023; 22(2):129-38. [DOI:10.52547/payesh.22.2.129]
20.Hassanzadeh E, Daastari F, Soltani Z, Sheikhy-Chaman M. [The impact of accreditation on the quality of hospital services from the perspective of nurses in Tehran (Persian)]. Nurs Midwifery J. 2021; 18(10):805-795. [Link]
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1402/6/22 | پذیرش: 1403/2/1 | انتشار: 1403/2/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به {نشریه پرستاری ایران} می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb