نشریه پرستاری ایران

  ناباروری و درمان آن علاوه بردرگیری های جسمی موجب واکنش های روانی، مخصوصاً اضطراب می شود. این اضطراب می تواند موفقیت درمان را تحت تاثیر قرار دهد. احتمال موفقیت درمان در زنانی که اضطراب بیشتری دارند کمتر است. بنابر این درمان فیزیکی ناباروری به تنهایی کافی نیست و توجه به کاهش اضطراب، در موفقیت درمان ضروری است. برای کاهش اضطراب زنان نابارور، بهتر است از روش های غیر داروئی از جمله آماده سازی استفاده شود. برنامه های آماده سازی با کاستن از اضطراب زنان نابارور سبب افزایش میزان باروری می شود. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آماده سازی بر اضطراب و موفقیت درمان در زنان نابارور در مرکز تحقیقات ناباروری فاطمیه شهر همدان، انجام گرفته است. در این پژوهش سطح اضطراب در بدو ورود و قبل از انجام لقاح آزمایشگاهی و تلقیح داخل رحمی اسپرم بر حسب سن، سطح تحصیلات و مدت ناباروری تعیین شده است. همچنین موفقیت درمان در واحدهای پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.

  نوع این پژوهش، کارآزمایی با گروه کنترل بوده است. جهت گرد آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد اضطراب بک استفاده شده است.

  در این پژوهش 160 نفر از زنان 18 تا 35 ساله مورد مطالعه قرار گرفته اند. آن ها به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، بدین ترتیب که نفر اول به صورت تصادفی در گروه آزمایش و سپس بقیه یک ‌درمیان تا تکمیل نمونه ها در یکی از دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.

  یافته های پژوهش نشان داد که اضطراب زنان نابارور در گروه آزمایش (دریافت کننده آماده سازی) در مرحله قبل از شروع درمان نسبت به بدو ورود به پژوهش، کاهش (0001/0 p< ) و در گروه کنترل افزایش یافته بود (0001/0 p< ) . در بررسی تاثیر آماده سازی بر موفقیت درمان، یافته ها نشان داد که تعداد نتیجه مثبت بارداری در گروه آزمایش 18 و در گروه کنترل 15 نفر بوده است، اما بین آن ها اختلاف آماری معنی داری مشاهده نگردید.

  با توجه به تاثیر مثبت آماده سازی بر کاهش اضطراب زنان نابارور می توان آماده سازی را در برنامه های قبل از درمان، ج هت کاهش اضطراب و در نتیجه افزایش میزان باروری زنان مورد استفاده قرار داد.