نشریه پرستاری ایران

پرستاری رشته ای مبتنی بر عمل است. نقش عمده ای که کار در بالین در توسعه مهارت های پرستاری دارد، دانشجویان این رشته را ملزم می سازد که یاد بگیرند چگونه در محیط بالینی به عنوان فردی حرفه ای عمل کنند. مطالعات زیادی در زمینه محیط یادگیری بالینی دانشجویان پرستاری و مشکلات مربوط به آن انجام شده است، اما تجربه بالینی دانشجویان پرستاری کمتر به عنوان یک کل مورد توجه قرار گرفته است.

  روش مورد استفاده در این پژوهش پدیده شناسی و هدف اصلی آن جستجو، توصیف و تفسیر درک دانشجویان پرستاری از کار بالینی، و بدین ترتیب، بدست آوردن بینش عمیق تر در مورد تجربه کار بالینی دانشجویان پرستاری بود. این پژوهش بر مبنای روش توصیه شده توسط Van Manen انجام شد . در این مطالعه هفت دانشجوی پرستاری درباره تجربه بالینی شان مورد مصاحبه قرار گرفته و داده های بدست آمده مکتوب از این مصاحبه ها با استفاده از روش شناسی پدیده شناختی Van Manen مورد تجزیه و تحلیل توصیفی تفسیری قرار گرفت.

  یکی از مهم ترین مضمون های ظهور یافته، ″ ارتباطات مراقبت مدار ″ بود که در چهار زیر مضمون ″ چگونگی اداره بیمار ″ ، ″ ارتباط نزدیک با بیمار ″ ، ″ تقویت بیمار ″ ، و ″ همدلی ″ آن را توصیف می کردند.

  هدف پژوهش کیفی و مخصوصاً پدیده شناسی، ایجاد دانش در زمینه پدیده مورد مطالعه است. دانش ایجاد شده در این پژوهش می تواند دستمایه پژوهش های دیگر در این زمینه قرار گیرد تا افق های دیگری در مورد این پدیده گشوده شده و راهنمای آموزش بالینی رشته پرستاری قرار گیرند.