نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: یکی از مهمترین چالشها در زمینه مراقبت اخلاقی و حقوق بیمار، اقدامات تبعیض آمیز در برابر بیماران مبتلا به ایدز است. تجربه تبعیض تأثیر منفی بر سلامت روان و تمامی جنبه های پیشگیری،پیگیری، مراقبت و درمان می گذارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین دیدگاه پرستاران در رابطه با تبعیض در مراقبت و درمان بیماران مبتلا به ایدز و عوامل مرتبط با آن در سال 1388 در شهر تهران بود.

  روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه مورد مطالعه شامل 180 پرستار بخش داخلی و عفونی از چهار بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پرشکی تهران و شهید بهشتی بود. در این مطالعه ازروش نمونه گیری سرشماری استفاده گردید و 165 پرستار در این مطالعه شرکت نمودند. داده‌ها توسط ابزار خود گزارشی جمع آوری گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه تبعیض در برابر بیماران مبتلا به ایدز،پرسشنامه آگاهی در رابطه با ایدز، مقیاس نگرش به ایدز و پرسشنامه ترس از خطرابتلای شغلی به ایدز بود. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS با استفاده از آمار توصیفی،تی تست، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید.

  یافته ها: میزان پاسخگویی 6/91% بود. یافته ها نشان داد که 5/54% از پرستاران موافق با وجود اقدامات تبعیض آمیز در حد متوسطی در برابر بیماران مبتلا به ایدز بودند.نمره دیدگاه پرستاران در رابطه با تبعیض ارتباط آماری معنا داری با آگاهی از راه های انتقال ایدز (005/0= p ) ، نگرش اجتنابی به بیماران مبتلا به ایدز (044/0= p )، ترس از خطر ابتلای شغلی به ایدز ( 003/0= p ) داشت. تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره دیدگاه پرستاران در رابطه با تبعیض با جنس(033/0= p ) و بخش(036/0= p ) و سطح تحصیلات(048/0= p ) وجود داشت.

  نتیجه گیری کلی : با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر میرسد که اقدامات تبعیض آمیز در برابر بیماران مبتلا به ایدز در بیمارستانها وجود دارد. کاهش اقدامات تبعیض آمیز برای ارتقاء کیفیت مراقبت از بیماران مبتلا به ایدز ضروری است. به نظر می‌رسد برنامه هایی در جهت ارتقاء آگاهی در رابطه با احتیاطهای همگانی، مسائل اخلاقی و حقوق بیمار ممکن است به کاهش اقدامات تبعیض آمیز در برابر بیماران مبتلا به ایدز کمک نماید.