نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف : رضایت از زندگی زناشویی به عوامل متعددی وابسته است که یکی از مهمترین این عوامل، می تواند داشتن روابط جنسی سالم و خوشایند باشد. با اینحال اطلاعات پایه در این زمینه در جامعه ایران بسیار اندک است. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط رضایت جنسی و رضایت از زندگی زناشویی انجام شد.

  روش بررسی : پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- همبستگی است. 292 زن و مرد متاهل که جهت ملاقات بیماران خود به بیمارستان‌های منتخب منطقه غرب شهر تهران مراجعه می کردند به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شده و پرسشنامه های رضایت جنسی و رضایت از زندگی زناشویی را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل آماری، تست های کای دو و فیشر مورد استفاده قرار گرفت.

  یافته ها: نتایج نشانگر آن بود که رضایت از زندگی زناشویی با رضایت جنسی ارتباط معنی دار دارد(01/0 p= ). همچنین رضایت جنسی با فاصله سنی زوجین( 04/0 ( p = ، ‌مدت زمان ازدواج (05/0 p = ) و وضعیت اعتیاد (007/0 p = ) واحدهای مورد پژوهش ارتباط معنی دار داشت. به علاوه، بین رضایت از زندگی زناشویی و فاصله سنی زوجین، ارتباط آماری معنی دار دیده شد(01/0 p = ). این در حالیست که بین دیگر متغیرهای مورد بررسی(سن، جنس، وضعیت بارداری، تعداد فرزندان، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی، مدت زمان ازدواج، استفاده از روش پیشگیری از بارداری و وضعیت اعتیاد) با رضایت جنسی و رضایت از زندگی زناشویی ارتباط آماری معنی دار دیده نشد.

  نتیجه گیری کلی : با توجه به ارتباط بین رضایت جنسی و رضایت از زندگی زناشویی به نظر می رسد کاربرد رویکردهایی به منظور آموزش و مشاوره جنسی زنان و مردان در سنین ازدواج جهت توفیق در زندگی زناشویی در جامعه با همکاری سیستم بهداشتی درمانی ضرورت داشته باشد.