نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: تفکر انتقادی یک جزء ضروری در عملکرد پرستاری است؛ بنابراین دانش و فهم تفکر انتقادی دانشجویان برای آموزش دهندگان حرفه پرستاری مهم می باشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته پرستاری انجام گردید.

  روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی و آزاد اسلامی‌شهر یزد شاغل به تحصیل در نیمسال دوم سال 87-1386 تشکیل دادند. نمونه‌های این مطالعه 170 نفر بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای مشتمل بر دو بخش بود، که بخش اول آن شامل مشخصات دموگرافیک و بخش دوم آن پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا بود.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد که 8/81 درصد دانشجویان دارای گرایش به تفکر انتقادی متزلزل بودند و زیرگروه‌های جستجوگری در 6/57 درصد، قدرت تجزیه و تحلیل در 4/62 درصد و اعتماد به نفس در 8/51 درصد مثبت؛ و زیر گروه‌های انتقادپذیری در 5/76 درصد، قدرت سازماندهی در 6/60 درصد، و رشدیافتگی در 3/65 درصد متزلزل؛ و زیرگروه حقیقت‌جوئی در 1/67 درصد منفی بود.

  نتیجه‌گیری کلی: با توجه به یافته‌های پژوهش که نشان داد گرایش به تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری متزلزل می باشد، بر لزوم استفاده از استراتژی‌های خاص جهت رشد گرایش به تفکر انتقادی تأکید می شود.