نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: بقای بعد از پیوند، نیاز به تبعیت از رژیم داروهای سرکوب کننده ایمنی را ایجاب می کند، لذا عدم تبعیت از این دسته داروها سبب پس زدن پبوند، کاهش کیفیت زندگی، افزایش هزینه های مراقبت و مرگ و میر می‌شود. بررسی کیفیت زندگی این بیماران ممکن است برای کشف عدم تبعیت مفید باشد. هدف این پژوهش تعیین ارتباط بین تبعیت از رژیم دارویی با کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه بود.

  روش بررسی: این پژوهش از نوع مقطعی بود که بر روی بیماران پیوند کلیه که سن بالای 18 سال داشته، 3 ماه از پیوند آنها گذشته و تمایل به همکاری داشتند انجام شد. حجم نمونه 230 نفر در نظر گرفته شد. نمونه گیری به روش مستمر انجام شد، بدین ترتیب که افراد واجد شرایط ذکر شده در این پژوهش شرکت کردند. 2 پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه و تبعیت از داروهای سرکوب کننده ایمنی توسط نمونه ها تکمیل شد. اطلاعات جمع آوری شده توسط نسخه 15 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد، جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون کای اسکوئر، آزمون لوجستیک رگرسیون و اتا مطابق با مورد استفاده گردید.

  یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران پبوند کلیه ( 039/4 ± 65/ 21) است و 8/57 % بیماران از رژیم دارویی خود تبعیت نمی‌کتند. بین تبعیت از رژیم دارویی و کیفیت زندگی ارتباط معنی‌دار وجود داشت (23/0 rETA= و 1 00/0 > p )بدین منظور که با تبعیت نکردن از رژیم دارویی، کیفیت زندگی کاهش می یابد.

  نتیجه گیری کلی : بین تبعیت از رژیم دارویی و کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه ارتباط معنی دار وجود دارد. لذا پرستاران باید در مراقبت و آموزش به این بیماران به تبعیت از رژیم دارویی به عنوان یک عامل ارتقا دهنده سلامتی توجه کنند.