نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: یافته‌های کنونی در مورد علل ایجاد سنگ‌های ادراری بیانگر وجود تعامل پیچیده و چندعواملی عوامل محیطی، متابولیکی و ژنتیکی است. عوامل اپیدمیولوژیکی مختلفی به عنوان عوامل زمینه‌ساز ایجاد سنگ‌های ادراری معرفی شده‌اند (15-9(. هدف از این مطالعه بررسی و شناخت عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی در مبتلایان به سنگ بوده که می‌تواند در امر پیشگیری از ایجاد سنگهای ادراری کمک کننده باشد.

  روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد شاهدی بود که در آن تعداد 161 نفر از بیماران بزرگسال با تشخیص قطعی ابتلا به سنگ دستگاه ادراری مراجعه کننده به بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد شهر تهران انتخاب شدند. تعداد 254 نفر از افراد غیر مبتلا نیز که از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان بودند، از بین مراجعین همراه، پرسنل و سایر بیمارانی که همزمان با جامعه مورد در بیمارستان حضور داشتند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از طریق مصاحبه توسط پژوهشگر جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 14 انجام گرفت. جهت تعیین وجود تفاوت آماری در متغیرهای مختلف بین دو گروه مورد و شاهد از آزمون‌های کای دو و تی مستقل استفاده شد.

  یافته ها: نتایج نشان می‌داد 5/66 درصد از مبتلایان به سنگ را مردها و 5/33 درصد از این گروه را زنان تشکیل می‌دادند (نسبت مرد به زن 98/1 به 1 بود). بیشترین میزان شیوع سنگ در مردان در سنین 50-30 سالگی و در زنان در سنین 60-40 سالگی بود. میانگین وزن و قد در دو گروه تفاوت آماری نداشته اما شاخص توده بدنی در دو گروه تفاوت معنی‌داری نشان می‌داد (007/0 = p ) . سایر عوامل اپیدمیولوژیک سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی وضعیت اشتغال، نوع شغل، فضا و دمای محیط کار و سابقه خانوادگی مثبت با ایجاد سنگ‌های ادراری در ارتباط بوده و خطر آن‌ را افزایش داده بود.

  نتیجه‌گیری کلی: یافته‌های این پژوهش نشان داد که عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی مختلفی با ایجاد سنگ‌های ادراری در ارتباط بوده و خطر آن‌ را افزایش می‌دهند بنابراین با شناخت افراد مستعد و در معرض خطر ابتلا به سنگ و آموزش روش‌های پیشگیری از ایجاد سنگ، می‌توان بار سنگین این بیماری بر جامعه و فرد را کاهش داد.