نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: عوامل متعددی در رضایت از زندگی زناشویی نقش دارد. یکی از مهمترین عوامل، روابط جنسی سالم و خوشایند است. بعلت محدودیتهای فرهنگی - اجتماعی و سیاست گذاریهای نامناسب بهداشتی در مقوله جنسی در بعضی از جوامع، مانند ایران پرداختن به این موضوع مشکل عمده محققین است؛ به این دلیل مطالعات و اطلاعات پایه در این زمینه بسیار اندک است. این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایت جنسی و ارتباط آن با عوامل فردی در زوجین انجام شد.

  روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه توصیفی - همبستگی است که در سال 1386 در شهر تهران انجام شد. نمونه پژوهش شامل 292 زن و مرد متأهلی بودند که جهت ملاقات بیماران خود به بیمارستان های منتخب منطقه غرب شهر تهران مراجعه می کردند. روش نمونه گیری به صورت مستمر و ابزار پژوهش پرسشنامه بود که توسط شرکت کنندگان تکمیل می شد.

  یافته ها: نتایج گویای آن بود که 4/63 درصد از شرکت کنندگان رضایت زیاد،‌ 8/28 درصد‌ رضایت متوسط،‌ 2/7 درصد رضایت کم و 7/0 درصد عدم ‌رضایت داشتند. همچنین نتایج آزمون آماری کای دو و فیشر نشان داد که رضایت جنسی به طور معنی داری با فاصله سنی زوجین( 04/0 (p= ، ‌مدت زمان ازدواج (05/0 p= ) و وضعیت اعتیاد (007/0 p= ) زنان و مردان مورد پژوهش مرتبط است؛ در حالیکه از نظر آماری بین رضایت جنسی و عوامل دیگر بررسی شده در این پژوهش،یعنی سن، جنس، وضعیت بارداری، وضعیت اقتصادی، تعداد فرزندان، سطح تحصیلات فرد، سطح تحصیلات همسر،‌ روش پیشگیری از بارداری نوع ازدواج و اینکه ازدواجش با رضایت چه کسی صورت گرفته، ارتباط آماری معنی داری به دست نیامد.

  نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج، می توان راهکارهایی در جهت بهبود آگاهی افراد در مورد مسائل جنسی و نقش اساسی آن در موفقیت ازدواج ارائه داد. برای تکمیل اطلاعات در این زمینه نیاز به مطالعات با متدهای گوناگون ضروری به نظر می رسد.