نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: ترویج تغذیه با شیر مادر از اهداف مراقبت های اولیه بهداشتی بوده و شیردهی تا پایان 2 سالگی توصیه سازمان بهداشت جهانی می باشد، اما مادران دارای اضافه وزن در مقایسه با مادران دارای وزن طبیعی، شیردهی را زودتر قطع می کنند و علیرغم این که زنان دارای اضافه وزن برای شیردهی تلاش بیشتری می کنند، اما برای تداوم شیردهی کمتر موفق می شوند . این پژوهش با هدف تعیین ارتباط شاخص توده بدنی قبل از بارداری، با طول مدت شیردهی انجام شده است.

  روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه همبستگی از نوع پیش گویی کننده بود . جامعه پژوهش شامل مادران دارای کودک 3- 2سال بوده که به مراکز بهداشتی- درمانی غرب تهران جهت پایش رشد کودک مراجعه می کردند. تعداد نمونه پژوهش 307 نفر بود و روش نمونه گیری به صورت طبقه ای، و داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی، Anova و ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس استفاده شد.

  یافته ها: میانگین طول مدت شیردهی در این پژوهش 85/18 ماه بود. نتایج آزمون آماری آنالیز واریانس نشان داد بین شاخص توده بدنی قبل از بارداری مادران با طول مدت شیردهی ارتباط معنی دار وجود دارد (02/0= P ). هم‌چنین نوع زایمان، فاصله زمانی زایمان، اولین شیردهی با طول مدت شیردهی ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0> P ).

  نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنی دار شاخص توده بدنی قبل از بارداری مادران با طول مدت شیردهی و از آنجائی که کوتاه شدن طول مدت شیردهی و تغذیه ناکافی با شیر مادر منجر به سوء تغذیه و چاقی دوران کودکی می گردد لذا باید به مادران کمک شود تا قبل از بارداری به وزن مطلوب دست یابند. انجام مطالعات با حجم نمونه بیشتر توصیه می گردد.