جلد 37، شماره 145 - ( دی 1402 )
جلد 37 شماره 145 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tork Z, Inanlou M, Haghani S. Investigation of Intolerance of Uncertainty in Covid-19 Pandemic in Nurses working on front lines in Iran University of Medical Sciences Hospitals in 2020. IJN 2023; 37 (145)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3548-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3548-fa.html
ترک زهرا، اینانلو مهرنوش، حقانی شیما. عدم تحمل ابهام در همه‌گیری کووید-19 درپرستاران شاغل در خط مقدم مقابله با ویروس کرونا در مراکزآموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399. نشریه پرستاری ایران. 1402; 37 (145)
زهرا ترک 
1، مهرنوش اینانلو2 ، شیما حقانی3
1، مهرنوش اینانلو2 ، شیما حقانی3
1- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، torkzahra1@gmail.com
2- گروه روان‌پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
2- گروه روان‌پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
چکیده: (376 مشاهده)
زمینه و هدف: پرستاران در خطوط مقدم مبارزه با شیوع بیماری کووید-19 با عوامل استرس‌زای زیادی مواجه هستند، یکی از پراسترس‌ترین شرایط، پیش بینی ناپذیر بودن وضعیت و جدی بودن خطر است که ممکن است منجر به عدم تحمل ابهام در آنان گردد. دلایلی مانند ناشناخته بودن بیماری همه‌گیر، ندانستن مدت زمان ادامه بیماری، عدم اطمینان از ابتلا به بیماری بدون نشان دادن هیچ علامتی اما احتمال انتقال عفونت به دیگران و ناتوانی در کنترل فرایند، مفهوم عدم تحمل ابهام را در این دوره مهم‌تر می‌کند. پرستاران دارای عدم تحمل ابهام، موقعیت‌های مبهم بیماری همه‌گیر کووید-19 را آشفته‌کننده و تنش‌زا ادراک می‌کنند و دچار اضطراب و نگرانی شدید می‌شوند. اضطراب در چنین شرایطی به اجتناب شناختی و یا نشخوار فکری و دیگر راهبردهای غیرانطباقی در رابطه با مسئله منجر می‌گردد. بر این اساس، از یک سو با توجه به اهمیت نقش پرستاران در مقابله با بیماری‌های همه‌گیر همچون کرونا ویروس به عنوان تلاشگران خط مقدم مقابله با این بیماری و از سوی دیگر جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی نشانگر آن بود که پژوهشی که در ایران به بررسی تحمل نکردن ابهام پرستاران بپردازد، وجود ندارد. در نتیجه مطالعه حاضر با هدف تعیین عدم تحمل ابهام در همه‌گیری کووید-19 در پرستاران شاغل در خط مقدم مقابله با ویروس کرونا در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399 صورت گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی از بین پرستاران شاغل در بخش‌‌های بستری بیماران مبتلا به کرونا در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، 240 پرستار که معیار ورود به مطالعه را داشتند با روش سرشماری وارد مطالعه شده و فرم جمعیت شناختی و پرسشنامه تحمل نکردن ابهام فریستون (IUS) تکمیل شد. تقریبا" 10 الی 15 دقیقه طول کشید تا هر دو پرسشنامه تکمیل شود. تجزیه و تحلیل داده‌‌‌‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.
یافته ها: میانگین نمره عدم تحمل ابهام در واحدهای مورد پژوهش 62/58 با انحراف معیار 20/36 بود. بعد استرس‌آمیز بودن ابهام بیشترین میانگین نمره برابر 2/49 با انحراف معیار 0/78 و بعد ناتوانی برای انجام عمل کمترین میانگین نمره برابر 2/15 با انحراف معیار 0/80 را داشت. علاوه بر این، ابتلا به کرونا با عدم تحمل ابهام (0/048=p) ارتباط معنادار آماری داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که پرستاران در موقعیت پرابهام همه‌گیری کووید-19 دچار عدم تحمل ابهام شده‌اند به طوری که در بعد استرس آمیز بودن ابهام دچار پریشانی عدم قطعیت بیشتری بودند اما میزان استرس به‌گونه‌ای نبوده که آنان را برای انجام وظایفشان ناتوان کند. بررسی این شاخص می‌تواند به برنامه ریزان، ارائه دهندگان خدمات سلامت و پرستاران کمک کند تا با بکارگیری روش های مناسب و با انجام مداخلات آموزشی، بالینی و پژوهشی در زمینه برون‌رفت از چرخه اضطراب و ابهام، تغییر باورها درباره‌ی ابهام، کاهش جهت‌گیری منفی به مشکلات و مدیریت نگرانی، باعث ارتقای سلامت روانی پرستاران در شرایط همه‌گیری بیماری کرونا شوند.
روش بررسی: در این مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی از بین پرستاران شاغل در بخش‌‌های بستری بیماران مبتلا به کرونا در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، 240 پرستار که معیار ورود به مطالعه را داشتند با روش سرشماری وارد مطالعه شده و فرم جمعیت شناختی و پرسشنامه تحمل نکردن ابهام فریستون (IUS) تکمیل شد. تقریبا" 10 الی 15 دقیقه طول کشید تا هر دو پرسشنامه تکمیل شود. تجزیه و تحلیل داده‌‌‌‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.
یافته ها: میانگین نمره عدم تحمل ابهام در واحدهای مورد پژوهش 62/58 با انحراف معیار 20/36 بود. بعد استرس‌آمیز بودن ابهام بیشترین میانگین نمره برابر 2/49 با انحراف معیار 0/78 و بعد ناتوانی برای انجام عمل کمترین میانگین نمره برابر 2/15 با انحراف معیار 0/80 را داشت. علاوه بر این، ابتلا به کرونا با عدم تحمل ابهام (0/048=p) ارتباط معنادار آماری داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که پرستاران در موقعیت پرابهام همه‌گیری کووید-19 دچار عدم تحمل ابهام شده‌اند به طوری که در بعد استرس آمیز بودن ابهام دچار پریشانی عدم قطعیت بیشتری بودند اما میزان استرس به‌گونه‌ای نبوده که آنان را برای انجام وظایفشان ناتوان کند. بررسی این شاخص می‌تواند به برنامه ریزان، ارائه دهندگان خدمات سلامت و پرستاران کمک کند تا با بکارگیری روش های مناسب و با انجام مداخلات آموزشی، بالینی و پژوهشی در زمینه برون‌رفت از چرخه اضطراب و ابهام، تغییر باورها درباره‌ی ابهام، کاهش جهت‌گیری منفی به مشکلات و مدیریت نگرانی، باعث ارتقای سلامت روانی پرستاران در شرایط همه‌گیری بیماری کرونا شوند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
