BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-328-fa.html
مقدمه : از زمانهای گذشته و در تمامی تمدنها همیشه از وضعیت قرارگیری مادر به عنوان راهی برای زایمان و تولد سریع‌تر، آسانتر و قابل تحمل‌تر استفاده شده است. در حقیقت در هنگام مواجهه با زایمان سخت به علت کاهش یا عدم پیشرفت زایمان تغییر وضعیت زایمانی می‌تواند کمک‌کننده باشد. وضعیت‌های زایمانی قائم، علاوه بر کاهش طول مدت زایمان، برای‌جنین و نوزاد نیز بی‌خطر می‌باشند.
هدف: تعیین تاثیر زایمان در وضعیت نشسته بر طول مرحله دوم زایمان و آپگار نوزاد.
نوع‌پژوهش: این پژوهش به‌شکل کارآزمایی بالینی به همراه گروه مقایسه بر روی زن‌در حال زایمان(50 نفر در گروه‌نشسته‌و 50 نفر در گروه لیتوتومی) انجام‌شده‌است. زنان‌به‌روش‌نمونه‌گیری‌مستمر انتخاب‌و به‌طور تصادفی‌در دو گروه‌قرار داده‌شدند. این‌پژوهش‌در بیمارستان‌شهیداکبرآبادی‌تهران، درسال‌انجام‌شده‌است.
نتایج : یافته‌های‌حاصل‌از این‌پژوهش‌نشان‌داد که‌با انجام‌زایمان‌وضعیت‌نشسته، طول‌مرحله‌زایمان‌به‌طور معنی‌داری‌نسبت‌به‌انجام‌زایمان‌در وضعیت‌لیتوتومی‌کوتاه‌تر می‌گردد (01/0 P= ). همچنین‌این‌یافته‌ها نشانگر عدم‌وجود اختلاف‌آماری‌معنی‌داری‌بین‌دو گروه‌مورد مطالعه، از نظر آپگار دقایق‌اول‌و پنجم‌نوزاد بوده‌است.
بحث‌و نتیجه‌گیری : با توجه‌به‌یافته‌های‌این‌پژوهش، اگر چه‌کوتاه‌شدن‌مرحله‌دوم‌زایمان‌می‌تواند در جهت‌درمان‌زایمان‌های‌طولانی‌مفید واقع‌گردد ولیکن‌به‌نظر می‌رسد بهترین‌پیشنهاد ممکن، دادن‌حق‌انتخاب‌آگاهانه‌و آزادانه‌به‌مادران‌در حال‌زایمان‌باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
