زمینه و هدف: مراقبت مفهومی چند بعدی در پرستاری است که می تواند از طریق آموزش هدف دار و دانشجومحور ارزش های اصلی مراقبتی، در طول دوره کارشناسی واقعیت یابد. آموزش موضوعات بین فردی از طریق ایفای نقش امکان پذیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف توصیف رفتارهای مراقبتی دو گروه دانشجویان اصول و فنون پرستاری پس از کارآموزی به روش ایفای نقش(بیمار استاندارد) و سنتی انجام شد.
روش بررسی: این مقاله بخشی از یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل معادل و طرح پس آزمون است. پنجاه و یک دانشجوی اصول و فنون پرستاری بهطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی کارآموزی خود را به روش ایفای نقش و گروه کنترل بهطور معمول (روش سنتی) طی کردند. سپس رفتارهای مراقبتی هر دو گروه با استفاده از ابزار رفتارهای مراقبتی ( CBI ) مشاهده و بررسی شد.
یافته ها: یافته ها بهطور کلی نشان داد که، رفتارهای مراقبتی بعد " احترام قائل شدن برای دیگری" بیشترین فراوانی و رفتارهای مراقبتی بعد "دانش و مهارت حرفه ای"، کمترین فراوانی را در هر دو گروه به خود اختصاص داده اند.
نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که دانشجویان در آغاز مراقبت حرفه ای برای ارزش های نوع دوستانه، اهمیت زیادی قائل هستند. در این راستا کاربرد رویکردهایی جهت حفظ و تداوم جنبههای بین فردی مراقبت در برنامههای آموزشی پرستاری، همزمان با تغییر شیوههای آموزش جنبه های عملی کار پرستاری و تلفیق مناسب تئوری و عمل پیشنهاد می شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |