نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: پدیده افزایش جمعیت سالمندان یکی از مهمترین چالشهای اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی در قرن بیست و یکم به شمار می رود و این چالش بزرگ مسئولان را بر آن می دارد که به سلامتی این افراد به ویژه سلامت معنوی که هماهنگ کننده ابعاد مختلف زندگی است و اغلب مورد غفلت واقع می شود اهمیت بیشتری بدهند. هدف از این مطالعه تعیین مقایسه سلامت معنوی سالمندان مقیم سرای سالمندان و مقیم منزل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی بوده است .

  روش بررسی : در این مطالعه مقطعی جمعا 209 سالمند بالای 65 سال مقیم سرای سالمندان کهریزک و مقیم منزل مورد پژوهش واقع شدند. روش نمونه گیری در مراکز بهداشتی به صورت خوشه ای و در کهریزک به صورت در دسترس بود. داده ها توسط پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه الیسون و پالوتزین جمع آوری شد که شامل دو قسمت سلامت مذهبی و وجودی است. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 18تجزیه و تحلیل شد. به منظور بررسی رابطه بین متغیرها، آزمون تی، ANOVA و کای اسکوئر مورد استفاده قرار گرفت.

  یافته ها : نتایج نشان داد که میانگین نمره سلامت معنوی سالمندان مقیم سرای سالمندان 7/6 ± 92/63 و میانگین نمره سلامت معنوی سالمندان مقیم منزل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی3/9 ± 08/60 بود. به طور کلی نمرات سلامت معنوی از نظر بعد مذهبی و وجودی در هر دو گروه تفاوت آماری معنی داری داشت (001/0= p ).

  نتیجه گیری کلی : با توجه به نتایج این مطالعه توصیه می شود که عوامل مرتبط با افزایش سلامت معنوی این قشر از جامعه بویژه سالمندان مقیم منزل در مراقبت از این گروه مد نظر قرار گیرد.