نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: قطع عضو حادثه بزرگی است که جنبه های مختلف زندگی فرد را متاثر ساخته و معلولیت ناشی از آن تأثیرات مخربی بر روی کیفیت زندگی افراد معلول به جای می گذارد. هدف مطالعه حاضر تعیین عوامل مرتبط با کیفیت زندگی افراد معلول با قطع اندام تحتانی مراجعه کننده به مرکز جامع توانبخشی شهرتهران می‌باشد.

  روش بررسی: این مطالعه توصیفی و از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش را کلیه افراد بالای 18 سال مراجعه کننده به مرکز جامع توانبخشی شهر تهران در سال 1387 که در اثر بیماری یا حادثه تمام یا قسمتی از اندامهای تحتانی خود را از دست داده بودند تشکیل دادند. از این عده 250 نفر با قطع اندام تحتانی، به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی Short Form 36 Item Health Survey Questionnaire (SF36) (فرم کوتاه شده) و پرسشنامه عوامل مرتبط با کیفیت زندگی که توسط پژوهشگر تنظیم شده بود گردآوری شد و با استفاده از SPSS نسخه 12 و آزمون های t-test و ANOVA ، آزمون همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون چند متغیره و شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین درصد واحدهای مورد مطالعه (2/59%) نمره کیفیت زندگی بین 46-34 داشتند. میانگین و انحراف معیار نمره کلی کیفیت زندگی 226/17 ± 02/55 بود. همچنین یافته ها نشان دادکه بین کیفیت زندگی و سن، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان، میزان تحصیلات، وضعیت اشتغال (قبل و بعد از قطع عضو)، میزان درآمد، محل سکونت، وضعیت محل سکونت، نوع بیمه، نوع منزل مسکونی، عضو قطع شده، سطح قطع عضو، مدت زمان قطع عضو، استفاده از پروتز، استفاده از وسایل کمکی، و علت قطع عضو ، از نظر آماری ارتباط معنی دار وجود دارد (05/0> p ) . نتایج آنالیز رگرسیون چند متغیره نشان داد که بترتیب اولویت واهمیت، متغیرهای استفاده از پروتز، میزان درآمد متوسط، علت قطع عضو و تعداد فرزندان، از نظر آماری در مدل معنی دار شدند.