نشریه پرستاری ایران

  این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی است که به منظور بررسی اثر لورازپام خوراکی بر کاهش استفراغ پس از عمل بیمارانی که با بیهوشی عمومی تحت جراحی کاتاراکت قرار می گیرند در یکی از بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران، انجام گرفته است. واحدهای مورد پژوهش تعداد 80 نفر از بیمارانی بوده اند که با تشخیص پزشک و به علل مختلف ( پیری، مادرزادی، ضربه ای، بیماریهای سیستمیک و سمی) دچار کدورت عدسی شده اند و جهت عمل تصادفی در طول سه ماه مورد بررسی قرار گرفته اند. ازاین تعداد، چهل نفر در گروه "مورد" پیش داروی خوراکی لورازپام به میزان 25 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن همراه با مقدار بسیار کمی آب ( 10 سی سی ) نیم ساعت قبل از شروع بیهوشی داده شد و گروه شاهد پیش دارو دزیافت نکرد.سپس دو گروه در طی دو مرحله بعدازعمل ،مرحله اولیه(دو ساعت بعد از خاتمه بیهوشی)و مرحله تاخیری(24 ساعت بعد از خاتمه بیهوشی ) مورد برسی قرار گرفته اند.ابزار گرداوری داده ها در این پژوهش برگه چک لیست بود که از طریق مشاهده، مصاحبه و اطلاعات موجود در پرونده، در طی دو نوبت قبل و بعد از بیهوشی تکمیل گردیده. یافته های این پژوهش در بیست جدول خلاصه شده اند.جهت حصول به نتایج پژوهش از ازمون کای دو وکوکرا ن استفاده شد. نتایج پژوهش اولین فرضیه پژوهش را حمایت نکرد.در مورد دومین فرضیه پژوهش نتایج حاصل از پژوهش ان را حمایت نموده ومی توان نتیجه گیری کرد که پیش داروی خوراکی لورازپام بر کاهش استفراغ مرحله تاخیری موثر می باشد .ازمون اماری "کای دو" اختلاف معنی داری را بین دو گروه "مورد"و"شاهد" ). p نشان می دهد(001/0>