نشریه پرستاری ایران

  این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که به منظور تعیین تاثیر آموزش ضمن خدمت بر دانش، نگرش و عملکرد کمک بهیاران در مورد کنترل عفونتهای بیمارستانی در بیمارستانهای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران روی 75 نفر کمک بهیار (قبل و بعد از آموزش) انجام گرفت. جهت انتخاب نمونه ها از شیوه نمونه گیری تصادفی استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل دو بخش بود. بخش اول دربرگیرنده مشخصات فردی و اجتماعی واحدهای مورد پژوهش و بخش دوم مشتمل بر سه قسمت و حاوی 50 سوال بود. 10 عبارت با هدف سنجش دانش، 10 عبارت با هدف سنجش نگرش و 20 سوال دیگر با هدف سنجش عملکرد کمک بهیاران در مورد کنترل عفونتهای بیمارستانی تنظیم شده بود. داده های این تحقیق از نوع کمی و کیفی بوده و تجزیه و تحلیل داده ها جهت دستیابی به اهداف پژوهش از طریق کاربرد آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. بدین لحاظ نتایج بصورت جداول توزیع فراوانی مطلق و نسبی به نمایش گذاشته شد و برای تعیین تاثیر آموزش در مورد کنترل عفونتهای بیمارستانی از آزمون آماری مک نمار استفاده شد. جهت بررسی تاثیر آموزش در ارتباط با متغیرهای سن، جنس، تحصیلات و سابقه کار واحدهای مورد پژوهش از آزمون تی زوج استفاده شد. بطور کلی نتایج پژوهش گویای تاثیر مثبت آموزش ضمن خدمت در کنترل عفونتهای بیمارستانی بوده است، بطوریکه مقایسه یافته ها در مراحل قبل و بعد از آموزش در حیطه های دانش، نگرش و عملکرد کمک بهیاران مورد پژوهش با اطمینان بیش از 95% گواه این مدعی است. براساس یافته های این پژوهش پیشنهاداتی جهت کاربرد آنها در بخشهای آموزش و خدمات پرستاری مطرح گردیده است. بعلاوه پیشنهاداتی نیز جهت پژوهشهای بعدی ارائه شده است.