نشریه پرستاری ایران

  این پژوهش یک مطالعه زمینه ای است که به منظور بررسی مراقبتهای ارائه شده به زنان باردار بستری و مبتلا به قند در سه ماهه آخر بارداری در بیمارستانهای آموزشی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مستقر در شهر تهران در سال 1372 انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل مشاهدات عینی پژوهشگر، پرکردن برگه مشاهده، برگه فهرست موارد و انجام مصاحبه بوده است. 6 سوال ابزار گردآوری داده ها مربوط به مشخصات واحدهای مورد پژوهش ( تعداد تخت، پزشک متخصص، پرستار و بهیار ) می باشد. تعداد 50 سوال در ارتباط با مراقبتتهای ارائه شده ( آزمایشات تشخیصی، معاینات جسمانی، نیازهای درمانی نیازهای آموزشی) می باشد. یافته های این مطالعه در 25 جدول و 1 نمودار خلاصه شده که به منظور دستیابی به نتایج از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. نتایج آزموهای آماری به کار گرفته شده بیانگر آنست که در اکثریت مراکز مورد پژوهش ارائه مراقبتها (آزمایشات تشخیصی 33/58%، معاینات جسمانی 67/41% و نیازهای آموزشی 33/33%) بطور کامل به زنان باردار بستری و مبتلا به بیماری قند در سه ماهه آخر بارداری در مراکز مورد نظر ارائه نمی گردد. فقط نیازهای درمانی آنهم به میزان 3/83% برآورده شده است. همچنین نتایج نشانگر آنند که بین مشخصات واحدهای مورد آن هم رابطه تعداد پزشک متخصص با معاینات جسمانی ارتباط معنی داری وجود ندارد. با وجود این در مراکزی که تعداد تخت، پزشک متخصص، پرستاری و بهیار آنها بیشتر بوده با اطمینان 80% مراقبت بیشتری ارائه شده است. در پایان پیشنهاداتی جهت کاربرد یافته ها و همچنین پیشنهاداتی به منظور پی گیری و انجام پژوهشهای بعدی ارائه گشته است.