نشریه پرستاری ایران

  قرن بیست و یکم، عصر تغییرات دائمی در عملکردهای علمی و پزشکی جدید است. لذا ضرورت سازگاری با سیستم های پیچیده مراقبت های بهداشتی به عنوان یک اولویت مهّم احساس می گردد، که این خود مستلزم تجهیز به سلاح تفکر انتقادی می باشد. آموزش فعالیتی هدفمند در جهت ارتقاء یادگیری است. وظیفۀ اصلی هر مؤسسۀ آموزشی فراهم کردن امکان رشد شایستگی و صلاحیت حرفه ای دانشجویانی است که به مؤسسه وارد می شوند، هدف اصلی در آموزش علوم پزشکی علاوه بر رشد شایستگی و صلاحیت های حرفه ای، توسعۀ مهارت های تصمیم‌گیری، مسئله گشایی و خود کارآمدی می باشد که این مهارت‌ها خود تحت الشعاع توانایی تمرین فکر کردن به صورت انتقادی است . ضرورت پرداختن به تفکر انتقادی در آموزش علوم پزشکی در پاسخ به تغییر سریع محیط مراقبت بهداشتی مورد تأکید قرار گرفته است. پرستاران و پزشکان باید انتقادی فکر کنند تا بتوانند در طول سازگاری با گسترش نقش در رابطه با پیچیدگی های سیستم های مراقبت بهداشتی امروزی مراقبت مؤثر را ارائه نمایند. به نظر می رسد نظام آموزش علوم پزشکی در ایران با نارسایی هایی در تربیت دانشجویان خودکارآمد و متفکر روبرو است. لذا ضرورت تحول در نظام آموزش علوم پزشکی با تاکید بر آموزش تفکر انتقادی به عنوان یک اولویت احساس می گردد.

  در این مقاله پس از طرح برخی از موانع و چالش های عمده توسعۀ تفکر انتقادی، برای رفع آن ها راهکارهایی در قالب یک مدل ترسیم و ارائه خواهد شد.

  راهکارها ی ارائه شده در مدل پیشنهادی می تواند به عنوان گامی هر چند کوچک در جهت توسعه تفکر انتقادی دانشجویان در نظام آموزش پرستاری همگام با تغییرات سریع محیط مراقبت های بهداشتی مورد استفاده قرار گیرد.