Gorgi Z, Jamshidimanesh M. Predictive Factors related to Sexual Compatibility in Married Women Referring to Selected Health Centers in Iran University of Medical Sciences in 2022. IJN 2025; 38 (S1 )
URL:
http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3870-fa.html
گرجی زهرا، جمشیدی منش منصوره. عوامل پیشگویی کننده سازگاری جنسی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز سلامت منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهر تهران در سال 1401. نشریه پرستاری ایران. 1404; 38
(S1 ) URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3870-fa.html
1- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ایران
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، jamshidimanesh@yahoo.com
چکیده: (5 مشاهده)
زمینه و هدف: سازگاری جنسی یکی از عناصر مهم در شکل گیری عملکرد جنسی است و درک زوجین از سازگاری جنسی رضایت جنسی را پیشگویی می کند. وجود تعادل در سازگاری جنسی بین زوجین عامل مهم در ادامه ی زندگی زناشویی به حساب می آید. به دلیل چند بعدی بودن مفهوم سازگاری جنسی، به نظر می رسد که این نوع از سازگاری با بسیاری از عوامل مرتبط باشد اما این موضوع از سوی محققین مورد توجه کمی قرار گرفته است. به همین منظور هدف از مطالعه حاضر تعیین عوامل مرتبط با سازگاری جنسی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز سلامت منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهر تهران بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود. 300 نفر از زنان متأهل تحت پوشش مراکزجامع سلامت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران با روش نمونه گیری چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. شرکت کنندگان از 14 مرکز سلامت از میان مراکز و پایگاه های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه جمعیت شناسی و پرسشنامه سازگاری جنسی با همسر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از از نرم افزار stata نسخه 14 که در آمار توصیفی داده ها با استفاده از فراوانی و درصد و برای متغیر های کیفی، میانگین و انحراف معیار یا میانه و دامنه میان چارکی برای داد های کمی به ترتیب استفاده شد. برای تحلیل داده ها از من ویتنی و کروسکال والیس و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد.
یافته ها: میانگین نمره سازگاری جنسی با شغل زنان و همسران زنان که دارای نوبت کاری شب بودند ارتباط معنی دار داشت و به ترتیب شامل 2.32-61.3 CI: - (04.0 = p ، 84.14 - = B) [ و ]88.2، 28.21 CI: (01.0 = p ، 23.12 = B) [ بود. میانگین نمره سازگاری جنسی زنان با سابقه مصرف سیگار و یا قلیان توسط همسران آنها ارتباط معنی دار داشت ]31.0-، 47.13- CI: (03.0 = p ، 57.6 = B) [ . داشتن اتاق خواب خصوصی و جدا با سازگاری جنسی ارتباط معنی دار داشت ]87.3، 72.8 CI: (01.0 = p ، 86.7 = B) [ . تعداد رابطه جنسی با سازگاری جنسی نیز دارای ارتباط معنی دار بود ]60.11، 37.29 CI: (001.0 = p ، 48.20 = B) [ .
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که زنان و یا همسران آنها که شغل های با نوبت کاری شب داشتند، بیشتر در معرض ناسازگاری جنسی بودند. سابقه مصرف دخانیات و قلیان در همسران نیز سازگاری جنسی را کمتر کرده بود، همچنین نتایج گزارش داد که ناسازگاری جنسی با داشتن اتاق خواب جدا برای زوجین و تعدد رابطه های جنسی کمتر بوده است. در حالیکه تحصیلات زوجین و سن آنها با سازگاری جنسی رابطه ای نداشت. به نظر می رسد که روابط زناشویی و جنسی زوجین به ویژه زنان با شرایط فوق شامل شاغلان با شیفت های شبانه و یا مصرف سیگار و قلیان توسط همسران آنها در معرض شکنندگی قرار گیرد. مشاورانی که در زمینه مامایی، زوج درمانی و یا خانواده درمانی مشغول به کار هستند، با توجه به نتایج مطالعه حاضر و با آگاهی ویژه در این زمینه به این نکته توجه بیشتری داشته و برای داشتن سازگاری بیشتر جنسی حفظ حریم روابط از قبیل اختصاص دادن اتاق خواب خصوصی و تعداد روابط جنسی در محتوی مشاوره ای لحاظ نمایند. توصیه می شود که مطالعات کیفی در زمینه راهکارهای مناسب برای کاهش خطر ناسازگاری جنسی زوجین که ناشی از شرایط فوق است، انجام گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مامایی دریافت: 1403/10/30 | پذیرش: 1404/1/1 | انتشار: 1404/1/1