جلد 35، شماره 139 - ( دی 1401 )
جلد 35 شماره 139 صفحات 489-478 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asvad F, Adel Mehraban M, Rasouli M. Indirect Patient Care by Nurses in the Intensive Care Unit of a Hospital in Iran During the COVID-19 Pandemic. IJN 2022; 35 (139) :478-489
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3590-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3590-fa.html
اسود فاطمه، عادل مهربان مرضیه، رسولی محبوبه. مراقبتهای غیرمستقیم پرستاران بخش مراقبت ویژه در بیماری کووید-19. نشریه پرستاری ایران. 1401; 35 (139) :478-489
1- مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه مدیریت پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ، adel.m@iums.ac.ir
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه مدیریت پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ، adel.m@iums.ac.ir
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (1482 مشاهده)
زمینه و هدف مهم‌ترین عامل توسعه هر جامعه‌ای منابع انسانی و چگونگی استفاده بهینه از آن است. بخش مراقبتهای ویژه یکی از بخش‌های مهم بیمارستان است . این مطالعه با هدف بررسی زمان مراقبتهای مستقیم پرستاری از بیماران در بخش ویژه بیمارستانی در ایران در طول همه‌گیری کووید-١٩ پرداخته است. ضـروری اسـت تــا درمورد آن مطالعات لازم و اقدام مناسب انجام شود.
روش بررسی این پژوهش، کمّی و توصیفی‌مقطعی از نوع مشاهده‌ای است که در مدت 6 ماه انجام شده است. محیط پژوهش بخش ویژه کووید-19 در بیمارستان شهدای هفتم تیر و جامعه این پژوهش، پرستاران شاغل در این بخش بودند که به‌صورت تصادفی 42 نفر از آن‌ها در نوبت‌های مختلف انتخاب و مشاهده مستمر و اندازه‌گیری زمان فعالیت‌ها توسط محقق با استفاده از کرنومتر گوشی موبایل انجام و ثبت شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه بود. روایی محتوای این پرسش‌نامه توسط متخصصان متشکل از 5 نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران بررسی و از 10 نفر پرستاران کمک گرفته شد. نظرات آن‌ها درباره نوع مراقبت‌ها در پرسش‌نامه‌ها اعمال شد. پایایی ابزار به‌دلیل یکی بودن محقق و مشاهده‌گر، مورد تأیید بود. از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف‌معیار، کمترین و بیشترین) بهره گرفته شد و برای تحلیل از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
یافته‌ها در این پژوهش، بیشترین تعداد پرستاران (60 درصد) در محدوده سنی (30 تا 39) سال و 72 درصد آن‌ها سابقه کار (11 تا 20) سال داشتند. بیشتر پرستاران زن (85 درصد) و متأهل (80 درصد) بودند. نتایج نشان داد در مجموع در هر نوبت کاری به‌طور میانگین پرستاران 247 دقیقه را به انجام مراقبتهای غیرمستقیم می‌پردازند. بیشترین زمان در مراقبتهای غیرمستقیم را گزارش‌نویسی با میانگین (10/5±34/9دقیقه در نوبت کاری) و از سوی دیگر، کمترین زمان مربوط به‌ترتیب خارج کردن وسایل محافظ با میانگین (3/19±6/11 دقیقه در نوبت کاری) و مشورت با همکار و پوشیدن لباس محافظ هر 2 با میانگین و انحراف‌معیار یکسان (3/55±7 دقیقه در نوبت کاری) ثبت شده است.
نتیجه‌گیری نتایج نشان داد در شرایط بحرانی کووید-19 نیاز بیمار به مراقبتهای مستقیم و حضور مستمر پرستار بیشتر احساس می‌شود، اما با وجود تجهیزات پیشرفته در بخش‌های ویژه برای کاهش مراقبتهای غیرمستقیم از بیماران، همچنان زمان مراقبتهای غیرمستقیم زیاد است. باتوجه‌به این شرایط برای ارائه مراقبت پرستاری مناسب مهم است که بر تعداد پرستاران در طی مراقبت از بیماران کووید-19 افزوده و از فعالیت‌های غیر‌تخصصی آن‌ها کاسته شود.
روش بررسی این پژوهش، کمّی و توصیفی‌مقطعی از نوع مشاهده‌ای است که در مدت 6 ماه انجام شده است. محیط پژوهش بخش ویژه کووید-19 در بیمارستان شهدای هفتم تیر و جامعه این پژوهش، پرستاران شاغل در این بخش بودند که به‌صورت تصادفی 42 نفر از آن‌ها در نوبت‌های مختلف انتخاب و مشاهده مستمر و اندازه‌گیری زمان فعالیت‌ها توسط محقق با استفاده از کرنومتر گوشی موبایل انجام و ثبت شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه بود. روایی محتوای این پرسش‌نامه توسط متخصصان متشکل از 5 نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران بررسی و از 10 نفر پرستاران کمک گرفته شد. نظرات آن‌ها درباره نوع مراقبت‌ها در پرسش‌نامه‌ها اعمال شد. پایایی ابزار به‌دلیل یکی بودن محقق و مشاهده‌گر، مورد تأیید بود. از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف‌معیار، کمترین و بیشترین) بهره گرفته شد و برای تحلیل از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
یافته‌ها در این پژوهش، بیشترین تعداد پرستاران (60 درصد) در محدوده سنی (30 تا 39) سال و 72 درصد آن‌ها سابقه کار (11 تا 20) سال داشتند. بیشتر پرستاران زن (85 درصد) و متأهل (80 درصد) بودند. نتایج نشان داد در مجموع در هر نوبت کاری به‌طور میانگین پرستاران 247 دقیقه را به انجام مراقبتهای غیرمستقیم می‌پردازند. بیشترین زمان در مراقبتهای غیرمستقیم را گزارش‌نویسی با میانگین (10/5±34/9دقیقه در نوبت کاری) و از سوی دیگر، کمترین زمان مربوط به‌ترتیب خارج کردن وسایل محافظ با میانگین (3/19±6/11 دقیقه در نوبت کاری) و مشورت با همکار و پوشیدن لباس محافظ هر 2 با میانگین و انحراف‌معیار یکسان (3/55±7 دقیقه در نوبت کاری) ثبت شده است.
نتیجه‌گیری نتایج نشان داد در شرایط بحرانی کووید-19 نیاز بیمار به مراقبتهای مستقیم و حضور مستمر پرستار بیشتر احساس می‌شود، اما با وجود تجهیزات پیشرفته در بخش‌های ویژه برای کاهش مراقبتهای غیرمستقیم از بیماران، همچنان زمان مراقبتهای غیرمستقیم زیاد است. باتوجه‌به این شرایط برای ارائه مراقبت پرستاری مناسب مهم است که بر تعداد پرستاران در طی مراقبت از بیماران کووید-19 افزوده و از فعالیت‌های غیر‌تخصصی آن‌ها کاسته شود.
واژه‌های کلیدی: کووید-19، بخش مراقبت ویژه، مطالعه زمان و حرکت، مراقبت پرستاری مستقیم، مراقبت پرستاری غیرمستقیم
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
