نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: دیابت نوع 1 یکی از شایعترین اختلالات متابولیک مزمن در دوران کودکی و نوجوانی می‌باشد که اثرات مخرب بالقوه‌ای بر زندگی دارد. امروزه افزایش تعداد جمعیت نوجوانان مبتلا به دیابت نیاز به برنامه‌های درمانی دقیق را ایجاب می‌‌کند و این در حالی است که برای ارزشیابی اثر درمان بر دیابت، بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن مهم تلقی می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت بر حسب متغیرهای سن و جنس در مراجعین به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1386 بود .

  روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است. واحدهای پژوهش شامل70 نوجوان مبتلا به دیابت بودند که به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه می‌نمودند. انتخاب واحدهای مورد پژوهش از طریق نمونه‌گیری غیر احتمالی به روش مستمر انجام شد. ابزار گرد‌آوری داده‌ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پایه و ابزار کیفیت زندگی نوجوانان دیابتی بود و داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

  یافته ها: نتایج نشان داد 1/52% بیماران دختر و 9/47% درصد پسر بودند. محدوده سنی بیماران 18-11 سال(75/2 ± 94/14) و مدت ابتلا به بیماری 15-1 سال(79/0 ± 23/2) بود. رضایت از زندگی، اثر دیابت بر زندگی و نگرانی مربوط به بیماری که اجزای مورد بررسی در کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت بود، در دو گروه سنی 15 سال و کمتر و 16 سال و بیشتر و در بین دختران و پسران مورد مطالعه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت.

  نتیجه گیری کلی: مطالعه حاضر نشان داد که دو متغیر سن و جنس از عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی در نوجوانان مبتلا به دیابت نمی باشد.