BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-91-fa.html
مقدمه : بی اختیاری استرسی ادرار شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در جمعیت زنان و دومین علت شایع بی اختیاری ادرار پایدار در زنان مسن است و بر کیفیت زندگی و سلامت زن تاثیر بسزایی دارد. پایه درمانی این عارضه تقویت عضلات کف لگن می باشد. استفاده از مخروط های مهبلی نوآوری مؤثری در پیشگیری و درمان بی اختیاری استرسی ادرار می باشد.
هدف: تعیین تأثیر استفاده از مخروط های مهبلی بر بی اختیاری استرسی ادرار .
نوع پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی قبل و بعد، بدون گروه کنترل بود. واحدهای مورد پژوهش به مدت 3 ماه متوالی از مخروط های مهبلی 20 تا 70 گرمی روزی 2 بار و هر بار 15 دقیقه به جز روزهای قاعدگی استفاده نمودند. داده های مربوط به معیارهای ارزیابی بی اختیاری استرسی ادرار بر اساس قدرت انقباضی عضلات کف لگن (از طریق پرینومتری) و تعداد دفعات و مقدار نشت بی اختیار ادرار حین استرس (از طریق خود گزارش دهی)، قبل و 3 ماه بعد از مخروط درمانی در برگه های ثبت موارد، درج ونتایج قبل و بعد از مداخله مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
نمونه پژوهش: حجم نمونه، برابر60 نفر (با پیش بینی افت نمونه 10 درصد) از طریق نمونه گیری مستمر انتخاب شد که طی پژوهش 7 نفر حذف و در نهایت تعداد نمونه ها به 53 نفر رسید.
نتایج: پس از مخروط درمانی، افزایش معنی دار ی در قدرت انقباضی عضلات کف لگن مشاهده نشد. لیکن کاهش
معنی دار ی در تعداد دفعات دفع بی اختیار ادرار حین استرس و مقدار نشت بی اختیار ادرار ناشی از استرس پس از مخروط درمانی مشاهده شد(0001/0 < P ).به طوری که 3/45 درصد از واحدهای مورد پژوهش پس از استفاده از مخروط ها بهبودی کامل یافتند .
بحث و نتیجه گیری: بنابر یافته های پژوهش، مخروط درمانی در کاهش یا بهبـودی علایم و نشـانه های بالینی
بی اختیاری استرسی ادرار مؤثر بوده است. لذا پیشـنهاد می شود به عنوان یک روش درمانی مؤثر در درمان حمایتی این عارضه لحاظ گردد .
دریافت: 1385/10/12 | پذیرش: 1392/10/14 | انتشار: 1392/10/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
