نشریه پرستاری ایران

  انسان همواره در معرض آ سیب های ناشی از حوادث قرار دارد که صدمات وارد ه بر سروگردن ازمهمترین آ نها هستند زیرا علاوه بر آ سیب های جسمانی در اغلب موارد با انواع اختلالات گفتار و زبان ه مراه می شوند. .

  این پژوهش با هـدف بررسی فراوانی صدمات وارد ه بر سر و گردن ناشی از حوادث براساس محل آ سیب دیدگی ، جنسیت و سن افراد مصدوم و بررسی اختلالات گفتار ی و زبان ی متعاقب این صدمات در واحدهای مورد پژوهش، انجام شده است.

  پژوهش حاضر از نوع توصیفی است که در آن پژوهشگر به9 بیمارستان تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران مراجعه و اطلاعات مربوط به مصدومان سر و گردن ناشی ازحوادث را ، با استفاده ازکدهای بین المللی (سیستم ICD10 ، 1992 ( استخراج و بررسی نموده است.

  نمونه پژوهش را تعداد 1143 نفر از مصدومان سر و گردن ناشی از حوادث تشکیل داده اند که طی سا ل 1378 در بیمارستان های مورد نظر پذیرفته شده بودند.

  یافته های این پژوهش نشان داد که صدمه به سر بیشترین فراوانی را داشته است (1/83%) و بیشترین مصدومان در گروه های سنی 4 5-16 سال (2/58%) و 15-1سال (22%) قرار داشتند. 77 % مرد ان و 23% زن ان مورد پژوهش دچار آسیب دیدگی سرو گردن شده بودند. به علاوه صدمات ناشی از حوادث سر و گردن، منجر به انواع اختلالات گفتار و زبان مانند: زبان پریشی، دیزارتری، اختلالات تولیدی ، آ واسازی و تشدید شده بود.

  چنانکه ملاحظه شد فراوانی قابل ملاحظه مصدومان سر و گردن زیر 45 سال (4/80%) که در بین افراد محص ل ، دانشجو، شاغل و احتمالا ً س رپرست خانواده و ابتلا ء حدود 50 % این افراد به انواع اختلا لا ت گفتار و زبان، ضرورت شروع و اجرای خدمات توانبخشی گفتار و زبان را در سریعترین و مناسب ترین زمان ممکن ایجاب می کند.