زمینه و هدف : زمین افتادن یکی از مسائل مهم بهداشتی است که بر کیفیت زندگی سالمندان تأثیر گذاشته و می تواند منتهی به شماری از پیامدهای اجتماعی و بهداشتی نامطلوب در جامعه گردد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مرتبط با زمین افتادن در سالمندان شهر خرم آباد انجام شده است.
روش بررسی : مطالعه توصیفی، مقطعی، می باشد.جامعه مورد پژوهش کلیه سالمندان 60 سال و بالاتر شهر خرم آباد در سال 1386 می باشد. روش نمونه گیری در این مطالعه، خوشه ای چند مرحله ای ( Multistage cluster sampling ) و حجم نمونه400 نفر بوده و به منظور جمع آوری داده ها از یک پرسشنامه نیمه ساختاری، که در آن، عوامل خطر داخلی (مشخصات دموگرافیک، عملکرد فیزیکی و وضعیت شناختی) و عوامل خطر خارجی (محیط های داخلی و خارجی، پوشش و کفش، حمایت اجتماعی) مورد بررسی قرار گرفتند. این پرسشنامه توسط پرسشگران و با مراجعه به درب منازل تکمیل گردید. برای سنجش ارتباط برخی عوامل با زمین افتادن سالمندان از آزمون آماری کای اسکوئر وآزمون دقیق فیشر و من ویتنی استفاده شد. نرم افزار SPSS15 جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به کار گرفته شد.
یافته ها : از 400 نمونه مورد بررسی 5/52% مرد و بقیه زن بودند. مدرک تحصیلی 4% آن ها دیپلم و بالاتر، 3% سیکل، 17% ابتدایی و بقیه بیسواد بودند. بیشترین گروه سنی 64-60 ساله (29%) و کمترین، بالای 85 سال (6%) بودند. شیوع زمین افتادن در سالمندان شهر خرم آباد 8/24درصد بود. که این نسبت در مردان 23 و در زنان 7/26 درصد بود. همچنین بیشترین میزان شیوع در محدوده سنی 85 سال و بالاتر دیده می شد. یافته های مطالعه نشان دادند که بین استفاده از وسیله کمک حرکتی، روش استحمام، برخی بیماری های مزمن و زمین افتادن ارتباط وجود دارد.(05/0 P< ) اما بین مصرف داروها به طور جداگانه، ورزش کردن و مصرف تریاک با زمین افتادن ارتباطی یافت نشد.
بحث و نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که از هر چهار سالمند در شهر خرم آباد، یک نفر در طی یکسال، زمین خوردن را تجربه میکند. تحلیل علل زمین افتادن و پیشگیری از آن نیاز به همکاری در یک تیم چند رشته ای دارد سیستم مراقبتی در ارتباط با زمین افتادن و شکستگی ها بایستی ایجاد شود تا علاوه بر اصلاحات محیطی متناسب با وضعیت فیزیکی و ذهنی سالمندان، استفاده از وسایل کمکی مناسب، شناسایی سالمندان در معرض خطر و آموزش به مددجو و خانواده درباره استراتژی های پیشگیری از افتادن صورت گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |