نشریه پرستاری ایران

زمینه و هدف: تغذیه با شیر مادر فعالیتی با بیشترین اثربخشی، ارتقاء دهنده سلامتی و پیشگیری کننده بسیاری از اختلالات و بیماری ها است. شیردهی موفق به فاکتورهای متعدد فیزیولوژیکی و روانشناختی در مادران بستگی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی فاکتورهای روانشناختی (خودکفایتی شیردهی و استرس درک شده) در مادران نخست زا می باشد. روش بررسی: در این تحقیق مقطعی ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های خودکفایتی شیردهی و استرس درک شده بود. شرکت کنندگان در این مطالعه 331 نفر بودند که به طور مستمر از میان مادران نخست زا در مرکز آموزشی درمانی شهیداکبرآبادی تهران، در طی مدت سه ماه انتخاب شدند. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر، حاکی از این بود که حدود نیمی از مادران مورد مطالعه (5/46 درصد) دارای استرس درک شده بالا و بیش از 1/51 درصد از آنان، دارای خودکارآمدی شیردهی بالا بودند. نتیجه گیری: بر مبنای یافته های پژوهش و با توجه به کاهش میزان تغذیه با شیر مادر در سال‌های اخیر در ایران، لزوم تدوین استرات‍ژی‌های مناسب در راستای افزایش بیش از پیش خود کفایتی شیردهی و نیز مواجهه مؤثر با استرس‌ها، به ویژه در مادران نخست زا اکیداً توصیه می گردد.