جلد 37، شماره 149 - ( شهریور- در حال انتشار 1403 )
جلد 37 شماره 149 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsi A, Namnabati M, Ehteshami A, Zandi H. A strategic framework for the development of a Follow-Up Program After Discharge of Premature Infants. IJN 2024; 37 (149)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3826-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3826-fa.html
شمسی عاطفه، نم نباتی محبوبه، احتشامی اصغر، زندی حامد. چارچوب راهبردی برای توسعه برنامه پیگیری پس از ترخیص نوزادان نارس. نشریه پرستاری ایران. 1403; 37 (149)
عاطفه شمسی 
1، محبوبه نم نباتی2 ، اصغر احتشامی3 ، حامد زندی4
1، محبوبه نم نباتی2 ، اصغر احتشامی3 ، حامد زندی4
1- کمیته تحقیقات ، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران- مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران ، noor13500@yahoo.com
2- کمیته تحقیقات ، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دکترای مدیریت اطلاعات سلامت.دانشیار گروه مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- مرکز تحقیقات بیمارستان کودکان امام حسین، ،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- کمیته تحقیقات ، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دکترای مدیریت اطلاعات سلامت.دانشیار گروه مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- مرکز تحقیقات بیمارستان کودکان امام حسین، ،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (121 مشاهده)
زمینه و هدف: برنامه پیگیری پس از ترخیص نوزادان نارس از موضوعات مهم در بهبود سلامت نوزادان است و با چالش‌هایی در نظام سلامت مواجه بوده است. این مطالعه با هدف توسعه برنامه پیگیری پس از ترخیص نوزادان نارس انجام شد.
روش بررسی: مطالعه راهبردی از فروردین 1401 تا بهمن 1402 در پنج مرحله اصلی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. 1- مصاحبه کیفی که مصاحبه با ذی‌نفعان برای نیازسنجی مشکلات پیگیری نوزادان نارس پس از ترخیص انجام شد.2-تکنیک دلفی که اولویت‌بندی مشکلات شناسایی‌شده در مرحله قبل با استفاده از نظرات متخصصان انجام گرفت.3 -تحلیل سوات که مبتنی بر بررسی نقاط قوت، فرصت‌ها و بررسی تهدیدها و ضعف‌های موجود در وضعیت پی گیری بعد از ترخیص، مشکلات و ظرفیت‌های موجود شناسایی شد. 4-درخت ریشه‌یابی مشکل که مبتنی بر این روش، تحلیل عمیق‌تر ابعاد شناسایی‌شده از مراحل قبل انجام و تدوین پیش‌نویس برنامه پیگیری صورت گرفت. 5- اعتبارسنجی پیش نویس برنامه توسط کارگروه متخصصین که ارزیابی، بازنگری و تایید نهایی پیش‌نویس برنامه در این مرحله انجام شد.
یافته‌ها: چهار طبقه اصلی شامل توانمندسازی ضعیف مراقبتی، نداشتن برنامه پیگیری مؤثر، فقدان حمایت روانی و آموزش غیر مؤثر مادران شناسایی شد. در تکنیک دلفی، دو طبقه اول بیشترین اولویت را به خود اختصاص داد. تحلیل سوات، ضعف در دو بخش مراقبت مادر و پیگیری فعلی را تایید کرد. در بخش درخت ریشه‌یابی، اهداف اختصاصی برنامه شامل ضعف مراقبتی، عوامل مختل‌کننده یادگیری و تنش‌های جسمی-روانی در مادران، عدم دسترسی به خدمات پس از ترخیص و مراجعات مکرر به مراکز درمانی شناسایی شد. در بخش کارگروه متخصصان، توصیه به توسعه مراقبت از راه دور برای اجرای برنامه پیشنهاد شد.
نتیجه‌گیری: این برنامه می‌تواند توسط سیاست‌گزاران وزارت بهداشت برای بهبود پیگیری‌های پس از ترخیص نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.
روش بررسی: مطالعه راهبردی از فروردین 1401 تا بهمن 1402 در پنج مرحله اصلی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. 1- مصاحبه کیفی که مصاحبه با ذی‌نفعان برای نیازسنجی مشکلات پیگیری نوزادان نارس پس از ترخیص انجام شد.2-تکنیک دلفی که اولویت‌بندی مشکلات شناسایی‌شده در مرحله قبل با استفاده از نظرات متخصصان انجام گرفت.3 -تحلیل سوات که مبتنی بر بررسی نقاط قوت، فرصت‌ها و بررسی تهدیدها و ضعف‌های موجود در وضعیت پی گیری بعد از ترخیص، مشکلات و ظرفیت‌های موجود شناسایی شد. 4-درخت ریشه‌یابی مشکل که مبتنی بر این روش، تحلیل عمیق‌تر ابعاد شناسایی‌شده از مراحل قبل انجام و تدوین پیش‌نویس برنامه پیگیری صورت گرفت. 5- اعتبارسنجی پیش نویس برنامه توسط کارگروه متخصصین که ارزیابی، بازنگری و تایید نهایی پیش‌نویس برنامه در این مرحله انجام شد.
یافته‌ها: چهار طبقه اصلی شامل توانمندسازی ضعیف مراقبتی، نداشتن برنامه پیگیری مؤثر، فقدان حمایت روانی و آموزش غیر مؤثر مادران شناسایی شد. در تکنیک دلفی، دو طبقه اول بیشترین اولویت را به خود اختصاص داد. تحلیل سوات، ضعف در دو بخش مراقبت مادر و پیگیری فعلی را تایید کرد. در بخش درخت ریشه‌یابی، اهداف اختصاصی برنامه شامل ضعف مراقبتی، عوامل مختل‌کننده یادگیری و تنش‌های جسمی-روانی در مادران، عدم دسترسی به خدمات پس از ترخیص و مراجعات مکرر به مراکز درمانی شناسایی شد. در بخش کارگروه متخصصان، توصیه به توسعه مراقبت از راه دور برای اجرای برنامه پیشنهاد شد.
نتیجه‌گیری: این برنامه می‌تواند توسط سیاست‌گزاران وزارت بهداشت برای بهبود پیگیری‌های پس از ترخیص نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
