زمینه و هدف خودکشی و افکار مرتبط با آن در میان نوجوانان به یک مشکل روانی‌اجتماعی نگران‌کننده تبدیل شده است. این مطالعه باهدف تعیین افکار خودکشی در نوجوانان مدارس غرب تهران انجام شد.
روش بررسی در این مطالعه توصیفی‌مقطعی، 256 نوجوان دختر و پسر از بین مدارس دوره دوم متوسطه غرب تهران با روش نمونه‌گیری در دسترس در سال 1401 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه فرم اطلاعات فردی و پرسش‌نامه افکار خودکشی بِک بود که به روش خودگزارشی‌دهی توسط نمونه‌های موردمطالعه تکمیل شد. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 و با به‌کارگیری آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های تی مستقل و تحلیل واریانس) مورد تجزیه‌‌و‌تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها براساس یافته‌های مطالعه حاضر، میانگین سنی نوجوانان موردمطالعه 0/67±17/33 سال بود. میانگین نمره افکار خودکشی نوجوانان 3/19±5/66 از 5 بود. در میان مشخصات فردی، افکار خودکشی تنها با معدل نوجوانان ارتباط معنی‌دار آماری داشت (0/004=P). 
نتیجه‌گیری باتوجه‌به نتایج مطالعه حاضر، طراحی و اجرای برنامه‌هایی در جهت آموزش و ارائه خدمات روانپرستاری به نوجوانان مقطع متوسطه برای کاهش افکار خودکشی آنان پیشنهاد می‌شود.