جلد 37، شماره 147 - ( اردیبهشت- در حال انتشار 1403 )
جلد 37 شماره 147 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sarcami Z, Naviporh H, Amadi F. Investigating the Impact of the Continuous Care Model on the Care Burden of Caregivers of Patients with Cerebrospinal Lesions. IJN 2024; 37 (147)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3689-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3689-fa.html
سرچمی زیبا، ناوی پور حسن، احمدی فضل اله. تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر بار مراقبتی مراقبین بیماران با ضایعات مغزی نخاعی. نشریه پرستاری ایران. 1403; 37 (147)
زیبا سرچمی1 
، حسن ناوی پور 2، فضل اله احمدی3
، حسن ناوی پور 2، فضل اله احمدی3
1- تربیت مدرس،تهران، ایران.
2- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ،naviporh@modares.ac.ir
3- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ،
3- دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده: (338 مشاهده)
مقدمه: با توجه به افزایش تعداد بیماران ضایعات مغزی نخاعی در سراسر جهان تعداد زیادی از افراد به عنوان مراقب خانوادگی از این بیماران نگهداری می کنند که خود دچار مشکلات جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی به دنبال پذیرش نقش مراقب می شوند که بار مراقبتی نام دارد حمایت مداوم از این مراقبین می تواند بارمراقبتی را در آنها کاهش دهد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر بار مراقبتی مراقبین بیماران با ضایعات مغزی نخاعی انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است. این مطالعه در زمستان سال 1400 طی 3ماه با طرح آزمون قبل و بعد در گروه کنترل و شاهد انجام[لیلی1] [G2] شد. تعداد 96 نفر از مراقبین بیماران باضایعات مغزی نخاعی ازطریق دسترسی به پرونده های بیماران تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان کامیاران به روش نمونه گیری [لیلی3] [G4] به شیوه در دسترس و تخصیص تصادفی [لیلی5] [G6] ساده در دو گروه مداخله و کنترل (هرگروه 48نفر) قرارگرفتند. داده ها قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه های جمعیت شناختی و بارمراقبتی زاریت جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نمونه های گروه مداخله برنامه مراقبتی را براساس مدل مراقبتی پیگیر درطی سه ماه به صورت فردی وگروهی دریافت کردند. درگروه کنترل همان برنامه روتین سازمان بهزیستی برای مراقبت از بیمار توسط مراقبین ارایه شد. درنهایت داده های جمع آوری شده از مرحله قبل و بعد از مداخله با استفاده از نرم افزارspss-16 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.
یافته ها: براساس نتایج آزمون کای دو، تی مستقل، من ویتنی و فیشر دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی یکسان بودند (p>0/05) و بعد از انجام مداخله براساس مدل مراقبت پیگیر اختلاف معنی داری در میزان بار مراقبتی مراقبین در گروه مداخله بین قبل و بعد از مداخله مشاهده شد (p<0/05) .اما در گروه کنترل این اختلاف معنی دار نبود (p>0/05).
نتیجه: براساس نتایج پژوهش، مدل مراقبتی پیگیر می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر در کاهش بار مراقبتی مراقبین با ضایعات مغزی و نخاعی مورد توجه قرار گیرد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است. این مطالعه در زمستان سال 1400 طی 3ماه با طرح آزمون قبل و بعد در گروه کنترل و شاهد انجام[لیلی1] [G2] شد. تعداد 96 نفر از مراقبین بیماران باضایعات مغزی نخاعی ازطریق دسترسی به پرونده های بیماران تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان کامیاران به روش نمونه گیری [لیلی3] [G4] به شیوه در دسترس و تخصیص تصادفی [لیلی5] [G6] ساده در دو گروه مداخله و کنترل (هرگروه 48نفر) قرارگرفتند. داده ها قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه های جمعیت شناختی و بارمراقبتی زاریت جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نمونه های گروه مداخله برنامه مراقبتی را براساس مدل مراقبتی پیگیر درطی سه ماه به صورت فردی وگروهی دریافت کردند. درگروه کنترل همان برنامه روتین سازمان بهزیستی برای مراقبت از بیمار توسط مراقبین ارایه شد. درنهایت داده های جمع آوری شده از مرحله قبل و بعد از مداخله با استفاده از نرم افزارspss-16 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.
یافته ها: براساس نتایج آزمون کای دو، تی مستقل، من ویتنی و فیشر دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی یکسان بودند (p>0/05) و بعد از انجام مداخله براساس مدل مراقبت پیگیر اختلاف معنی داری در میزان بار مراقبتی مراقبین در گروه مداخله بین قبل و بعد از مداخله مشاهده شد (p<0/05) .اما در گروه کنترل این اختلاف معنی دار نبود (p>0/05).
نتیجه: براساس نتایج پژوهش، مدل مراقبتی پیگیر می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر در کاهش بار مراقبتی مراقبین با ضایعات مغزی و نخاعی مورد توجه قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
