جلد 36، شماره 142 - ( تیر- در حال انتشار 1402 )
جلد 36 شماره 142 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yalameh Z, Heidari H, Deris F, Salehi S. The Effect of Mobile-Based Virtual Education Intervention on Anxiety and Self-Efficacy of Mothers With Children Admitted to the Pediatric Intensive Care Unit (PICU. IJN 2023; 36 (142)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3655-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3655-fa.html
یلمه زینب، حیدری هایده، دریس فاطمه، صالحی شهریار. تاثیر مداخله آموزش مجازی مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازیشبکه اجتماعی مجازی بر اضطراب و خودکارآمدی مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان. نشریه پرستاری ایران. 1402; 36 (142)
زینب یلمه1 
، هایده حیدری* 2، فاطمه دریس3 ، شهریار صالحی
، هایده حیدری* 2، فاطمه دریس3 ، شهریار صالحی
1- گروه پرستاری کودکان، روان و بهداشت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- گروه پرستاری کودکان، روان و بهداشت، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات مدل سازی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران. ، haydehheidari@gmail.com
3- شهرکرد
2- گروه پرستاری کودکان، روان و بهداشت، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات مدل سازی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران. ، haydehheidari@gmail.com
3- شهرکرد
چکیده: (57 مشاهده)
زمینه و هدف : بستری کودک در بخش مراقبت ویژه کودکان پیامدهای مختلف جسمی، روانی و اجتماعی، افزایش استرس و کاهش خودکارآمدی را برای والدین به همراه دارد. حمایت از خودکارآمدی والدین گامی برای اطمینان از اجرای موفقیت‌آمیز برنامه های مراقبتی در شرایط دشوار است. بنابراین ارایه مداخلات مناسب به منظور کاهش اضطراب و استر س و ارتقای خودکارآمدی والدین ضروری است. اگرچه آموزش و مراقبت مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی در حیطه سلامت در بیماران متعددی مورد استفاده قرار گرفته است ولی مطالعات در مورد استفاده از این فنآوری در مراقبین و به ویژه در بخش مراقبت ویژه کودکان محدود است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزش مجازی مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی بر اضطراب و خودکارامدی مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان انجام شد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی ، 60 نفر از مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان شهرکرد در دو گروه مداخله آموزش مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی و کنترل وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش در دسترس و در بازه زمانی اردیبهشت تا شهریور 1401 انجام شد. گروه مداخله طی چهار روز و هر روز یک جلسه 60 دقیقه ای توسط پژوهشگر تحت آموزش مجازی (پرسش و پاسخ، ارایه محتوی) قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه اضطراب استاندارد اشپیلبرگر و ابزار خودکارآمدی عمومی شوارتزر و جروسلم جمع آوری و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی مادران گروه مداخله بهطور معناداری نسبت به قبل از مداخله افزایش یافت ( به ترتیب قبل 4/01 ±60/19 و بعد 5/13 ±21/87 ، p<0.001) ولی در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد ( به ترتیب قبل 4/23 ±18/53 و بعد 5/40 ±19/30، p=0.393) در گروه مداخله میانگین نمره اضطراب مادران بطور معناداری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت ( به ترتیب قبل 5/52±47/33 و بعد 5/27 ±43/63، p=0.001) ولی در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد ( به ترتیب قبل 6/88 ±48/30 و بعد 9/02 ± 46/43، p=0.131). میانگین نمره اضطراب آشکار مادران قبل از مداخله، بعد از مداخله و همچنین تغییرات قبل و بعد از مداخله در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معناداری نداشته است (p>0.05)
نتیجه گیری:. پرستاران به عنوان عضو مهم تیم سلامت و با توجه به نقش کلیدی آنان در ارتقای سلامت والدین می توانند با استفاده از اقدامات دیگری علاوه بر آموزش مجازی به کاهش اضطراب و افزایش و خودکارآمدی والدین کمک نمایند که در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتر است.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی ، 60 نفر از مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان شهرکرد در دو گروه مداخله آموزش مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی و کنترل وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش در دسترس و در بازه زمانی اردیبهشت تا شهریور 1401 انجام شد. گروه مداخله طی چهار روز و هر روز یک جلسه 60 دقیقه ای توسط پژوهشگر تحت آموزش مجازی (پرسش و پاسخ، ارایه محتوی) قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه اضطراب استاندارد اشپیلبرگر و ابزار خودکارآمدی عمومی شوارتزر و جروسلم جمع آوری و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی مادران گروه مداخله بهطور معناداری نسبت به قبل از مداخله افزایش یافت ( به ترتیب قبل 4/01 ±60/19 و بعد 5/13 ±21/87 ، p<0.001) ولی در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد ( به ترتیب قبل 4/23 ±18/53 و بعد 5/40 ±19/30، p=0.393) در گروه مداخله میانگین نمره اضطراب مادران بطور معناداری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت ( به ترتیب قبل 5/52±47/33 و بعد 5/27 ±43/63، p=0.001) ولی در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد ( به ترتیب قبل 6/88 ±48/30 و بعد 9/02 ± 46/43، p=0.131). میانگین نمره اضطراب آشکار مادران قبل از مداخله، بعد از مداخله و همچنین تغییرات قبل و بعد از مداخله در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معناداری نداشته است (p>0.05)
نتیجه گیری:. پرستاران به عنوان عضو مهم تیم سلامت و با توجه به نقش کلیدی آنان در ارتقای سلامت والدین می توانند با استفاده از اقدامات دیگری علاوه بر آموزش مجازی به کاهش اضطراب و افزایش و خودکارآمدی والدین کمک نمایند که در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتر است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
نشانی : تهران، خیابان ولی عصر(عج)، بالاتر از میدان ونک، خیابان رشید یاسمی،ساختمان
دانشکده پرستاری و مامایی ومدیریت و اطلاع رسانی پزشکی،مرکز تحقیقات مراقبت های
پرستاری و مامایی
تلفن:۴۳۶۵۱۲۳۰- (۰۲۱)
پست الکترونیک: ijn
journals.iums.ac.ir
تلفن ناشر:۴۵۳۵۵۰۰۰(۰۲۱)
