جلد 35، شماره 136 - ( تیر 1401 )
جلد 35 شماره 136 صفحات 161-150 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سمیرا الوندی1 
، مرجان مردانی حموله 2، فریبا قاسمی3 ، نازنین اسماعیلی4 ، شیما حقانی1
، مرجان مردانی حموله 2، فریبا قاسمی3 ، نازنین اسماعیلی4 ، شیما حقانی1
1- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران. ،mardanihamoole.m@iums.ac.ir
3- گروه روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
4- گروه روانشناسی، بیمارستان روانپزشکی ایران، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران. ،
3- گروه روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
4- گروه روانشناسی، بیمارستان روانپزشکی ایران، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (1551 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال دوقطبی همراه با نوعی تجربه پیچیده خویشتن‌نگر از احساسات منفی مانند ناامیدی و فقدان به‌نام درد ذهنی همراه می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین درد ذهنی افراد دارای اختلال دو قطبی بستری در مرکز روانپزشکی ایران انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی‌مقطعی بود. 153 نفر از بیماران با اختلال دو قطبی بستری در مرکز روانپزشکی ایران با روش نمونه‌گیری مستمر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی و ابزار روا و پایا شده درد ذهنی بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و بااستفاده‌از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره درد ذهنی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی 36/93±109/56 بود. متغیرهای سابقه خودکشی (P<0/001)، وضعیت اقتصادی (P=0/002) و وضعیت اشتغال (P=0/002) با درد ذهنی بیماران، ارتباط معنادار داشت.
نتیجه‌گیری: درد ذهنی بیماران بستری مبتلابه اختلال دوقطبی در تهران در سطح متوسط بود. بیماران با وضعیت اقتصادی ضعیف، بیکار و آنان که سابفه اقدام به خودکشی داشتند، درد ذهنی بیشتری داشتند.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی‌مقطعی بود. 153 نفر از بیماران با اختلال دو قطبی بستری در مرکز روانپزشکی ایران با روش نمونه‌گیری مستمر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی و ابزار روا و پایا شده درد ذهنی بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و بااستفاده‌از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره درد ذهنی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی 36/93±109/56 بود. متغیرهای سابقه خودکشی (P<0/001)، وضعیت اقتصادی (P=0/002) و وضعیت اشتغال (P=0/002) با درد ذهنی بیماران، ارتباط معنادار داشت.
نتیجه‌گیری: درد ذهنی بیماران بستری مبتلابه اختلال دوقطبی در تهران در سطح متوسط بود. بیماران با وضعیت اقتصادی ضعیف، بیکار و آنان که سابفه اقدام به خودکشی داشتند، درد ذهنی بیشتری داشتند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |