نشریه پرستاری ایران

  سرطان پستان رایج ترین نوع سرطان در زنان است. زنان مبتلا به سرطان پستان نیازمند دریافت حمایت های گسترده ای از سوی خانواده، دوستان و کادر درمانی هستند. شناسایی این نیازها تنها با پرسیدن از خود بیمار حاصل می شود و پرستاران در این امر نقش به سزایی دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازهای زنان مبتلا به سرطان پستان در بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1382 صورت گرفت . این پژوهش یک مطالعه توصیفی، از نوع مقطعی بود و 200 زن مبتلا به سرطان پستان که از بیماری خود آگاه بودند و از زمان تشخیص بیماری آن ها حداکثر 5 سال گذشته بود و جزء مراجعین بیمارستان های امام خمینی و شهدای تجریش بودند، در آن شرکت داده شدند .

  واحدهای پژوهش کلیه نیازهای مطرح شده به استثناء یک نیاز مربوط به درمان (نیاز دارید در بیمارستان تحت توجه یک پرستار خاص باشید.) را مهم ارزیابی کردند. گروه سنی 38-21 سال با میانگین نمره 89/4، گروه سنی 56-39 سال با میانگین نمره 85/4 و گروه سنی 75-57 سال با میانگین نمره 60/4 بیشترین نیاز خود را به ترتیب در رابطه با درمان، زندگی آینده و دوستان و خانواده ابراز کردند. زنان متاهل با میانگین نمره 82/4، بیشترین نیاز خود را در رابطه با دوستان و خانواده و زندگی آینده عنوان کردند. بیمارانی که از مدت تشخیص بیماری آن ها 12 ماه یا کمتر می گذشت، با میانگین نمره 86/4 بیشترین نیاز خود را در رابطه با زندگی آینده اعلام کردند. زنانی که پستان آن ها به طور کامل برداشته شده و رادیوتراپی و شیمی درمانی شده بودند، با میانگین نمره 77/4 بیشترین نیاز را در رابطه با دوستان و خانواده ابراز داشتند.

  واحدهای پژوهش نیازهای مربوط به تشخیص، درمان، حمایت، احساس زن بودن و تصویر ذهنی از بدن، دوستان و خانواده، اطلاعات و زندگی آینده را مهم ارزیابی کردند. بر این اساس پیشنهاد می شود ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی درمانی و به ویژه پرستاران شاغل در مراکز درمانی مربوط به مبتلایان به سرطان، توجه خاصی به نیازهای زنان مبتلا به سرطان پستان داشته باشند و با بررسی به موقع و ارائه آموزش های لازم به مددجویان، به کاهش و یا رفع این نیازها کمک نمایند.