نشریه پرستاری ایران

 تکرار پاراسومنیا طی شب های متوالی ممکن است تداوم خواب را بر هم زده و کودکان سنین مدرسه را در معرض کم خوابی و خستگی روزانه قرار دهد. مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی می باشد که به منظور تعیین پاراسومنیا در کودکان 6 تا 11 ساله ساکن در منطقه غرب تهران بر روی 900 کودک (450دختر و450پسر) در سطح مدارس ابتدایی (پایه پیش دبستانی- پنجم) انجام گرفت. نمونه گیری با روش چند مرحله ایی انجام شد و ابزار مطالعه پرسشنامه خود گزارش دهی بود و از طریق مصاحبه با مادران نمونه ها جمع آوری گردید و نتایج نشان داد، بی قراری (7/36%)، صحبت در خواب (9/27%) و دندان سایی (9/26%) به عنوان رایج ترین رفتارهای پاراسومنیایی در کودکان مورد مطالعه، وجود داشتند. ضمناً ارتباط معنی داری میان برخی رفتارهای پاراسومنیایی و سن و جنس کودکان وجود داشت همچنین ارتباط معنی داری میان برخی رفتارهای پاراسومنیایی و سطح تحصیلات والدین و روابط میان آن ها دیده شد (005/0= a ).

  با توجه به اینکه تعداد قابل ملاحظه ایی از کودکان (4/59%) در طول هفته حداقل یک رفتار پاراسومنیایی را تجربه می کنند لازم است کودکان در این زمینه بررسی شده، طول مدت خواب و خستگی روزانه در آن ها مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می شود مطالعه ایی در زمینه ارتباط پاراسومنیا با کم خوابی و بروز مسائل رفتاری در کودکان انجام شود.