نشریه پرستاری ایران

 الگوی خواب طی قرن‌ها دستخوش تغییرات بسیاری شده است. عدم هماهنگی میان الگوی خواب کودکان و برنامه‌ی کاری مدارس، آن‌ها را در معرض کم خوابی قرار داده و سلامت آن‌ها را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود که به منظور تعیین الگوی خواب کودکان 11-6 سال ساکن منطقه غرب تهران در سال 1383 بر روی 900کودک (450دختر و450پسر) در سطح مدارس ابتدایی (پایه پیش دبستانی- پنجم) انجام گرفت. نمونه‌گیری با روش چند مرحله ایی انجام شد و اطلاعات از طریق پرسشنامه خود گزارش دهی (عادات خواب کودکان) و طی مصاحبه با مادران و کودکان جمع‌آوری گردید. نتایج در رابطه با الگوی خواب نشان داد کودکان مورد مطالعه به طور میانگین در طول شبانه روز 23/1 82/8 ساعت می‌خوابند، به طور میانگین شب‌ها ساعت90/0 53/10 به بستر رفته و صبح‌ها به طور میانگین ساعت 73/0 69/6 بیدار می‌شوند. نیمی از کودکان فوق در ساعت 59/12- 11شب به بستــر رفته و 2/49 درصد از آن‌ها
8-6 ساعت در طــول شبــانه روز می خوابیدند. ارتباط معنی داری میان سن و ساعت رفتن به بستر (002/0 (P= ، کل مدت زمان خواب در شبانه روز (00/0 ( P= و ساعت بیداری در صبح (00/0 (P= دیده شد. همچنین میان جنس کودکان و ساعت رفتن به بستر (047/0 (P= ارتباط معنی داری وجود داشت.

  با توجه به نتایج به دست آمده تعداد قابل ملاحظه ایی از کودکان در طول روزهای مدرسه، هر شب کمتر از 9‌ساعت می‌خوابند. لازم است ساعت خواب و بیداری کودکان این گروه سنی و زمان آغاز به کار مدارس ابتدایی مورد توجه قرارگیرد. همچنین پیشنهاد می شود الگوی خواب در گروه های سنی مختلف و در سطح وسیع تری بررسی شود.