نشریه پرستاری ایران

  طولانی شدن حاملگی تا بعد از هفته 41 مشکلاتی برای مادر، جنین و نوزاد ایجاد می کند. تعیین نتایج حاملگی طولانی مدت از اولویت های تحقیق است . لذا این پژوهش با هدف تعیین نتایج حاصل از حاملگی طولانی مدت انجام شده است.

  پژوهش حاضر از نوع موردـ شاهدی بود که اطلاعات از طریق برگه ثبت موارد جمع آوری و سپس مورد بررسی قرار گرفت.

  تعداد نمونه های این پژوهش 1800 نفر بودند . 600 نفر گروه مورد از طریق نمونه گیری مستمر انتخاب شدند و 1200 نفر گروه شاهد را تشکیل دادند که به طریق تصادفی ساده انتخاب گردیدند.

  براساس�یافته های حاصل از این مطالعه ، القاء زایمان ( 000/0 = P )، پاسخگویی به القاء در روز دوم (004/0 = P )، زایمان به روش سزارین (004/0 = P ) و خونریزی بعد از زایمان ( 000/0 = P ) از نتایج مادری حاملگی طولانی مدت شناخته شدند. همچنین یافته ها نشان داد که زجر جنین ( 000/0 = P )، دفع مکونیوم ( 000/0 = P )، کاهش حرکات جنین در هنگام مراجعه ( 000/0 = P ) و کاهش حجم مایع آمنیوتیک ( 000/0 = P ) از نتایج جنینی حاملگی طولانی مدت می باشد . بالاخره یافته ها بیانگر آن بود که موارد پذیرش نوزاد در بخش مراقبت های ویژه ( 000/0 = P ) و افزایش وزن نوزاد در هنگام تولد ( 000/0 = P ) از نتایج نوزادی حاملگی طولانی مدت است.

  براساس یافته های این مطالعه افزایش القاء زایمان، جواب دادن به القاء در روز دوم، افزایش زایمان به طریق سزارین، افزایش خونریزی بعد از زایمان، افزایش طول مرحله دوم زایمان، زجر جنین، دفع مکونیوم، کاهش حرکات جنین در هنگام مراجعه، کاهش حجم مایع آمنیوتیک و افزایش وزن نوزاد هنگام زایمان از نتایج نامطلوب حاملگی طولانی مدت شناخته شدند. لذا ختم این حاملگی ها قبل از هفته 41 و در مراکز مجهز به امکانات مراقبت های ویژه ( جهت زایمان، بعد از زایمان، احیاء نوزاد و بخش مراقبت های ویژه نوزاد ) پیشنهاد شد.