نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: با توجه به افزایش رو به رشد درمان بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری با تکنیک های عروق سازی مجدد و اهمیت بهبود و ارتقاء سطح کیفیت زندگی ایشان، آگاهی در زمینه عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر می تواند برای تعیین پیش آگهی و حذف یا به حداقل رساندن عوامل قابل تعدیل مفید باشد، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با کیفیت زندگی بیماران ده هفته پس از جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.

  روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای توصیفی- تحلیلی از نوع طولی است که بر روی 91 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 1384 انجام شد. واحدهای مورد پژوهش به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها توسط فرم های مصاحبه در سه مرحله 24 ساعت قبل، شش و ده هفته پس از جراحی جمع آوری شد. کیفیت زندگی با استفاده از ابزار سنجش کیفیت زندگی ( SF 36 ) مورد بررسی قرار گرفت. داده ها ی حاصل با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تی استیودنت، آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته ها: آنالیز داده ها نشان داد که متغیرهایی چون: سن (04/0= P )، جنس (004/0= P )، وضعیت تأهل (02/0= P )، سطح تحصیلات (04/0= P )، مصرف تعداد نخ سیگار در روز (002/0 P= )، میزان هموگلوبین در زمان پذیرش (002/0= P )، مصرف بتابلوکر قبل از عمل (04/0= P )، مدت تهویه مکانیکی (03/0= P )، شرکت در تمرینات فیزیکی پس از عمل (01/0= P ) و کیفیت خواب شش هفته پس از جراحی (006/0= P ) می توانند، بر کیفیت زندگی ده هفته پس از جراحی تأثیرگذار باشند.

  نتیجه گیری: نتایج نشان داد، انجام اقدامات حمایتی در زنان و سالمندان در جهت پیشبرد روند بهبودی، فراهم‌سازی حمایت‌های بین فردی در افراد همسر فوت شده، افزایش سطح آگاهی مددجویان بی سواد و یا کم سواد در زمینه بیماری، درمان کم خونی، ترک سیگار و ممکن است در بهبودی کیفیت زندگی آنان پس از جراحی تأثیر به سزایی داشته باشد.