جلد 36، شماره 142 - ( تیر- در حال انتشار 1402 )
جلد 36 شماره 142 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shirvani A, Sadooghiasl A, Kazemnejad A. The Relationship between Self-Compassion and Caring Behaviors of Nurses Working in Selected Hospitals of Iran University Of Medical Sciences during the Covid-19 Epidemic in 2022. IJN 2023; 36 (142)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3640-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3640-fa.html
شیروانی آمنه، صدوقی اصل افسانه، کاظم نژاد انوشیروان. رابطه خودشفقتی و رفتارهای مراقبتی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در دوران همه گیری کووید-19 در سال 1401. نشریه پرستاری ایران. 1402; 36 (142)
1- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، a.sadooghi@modares.ac.ir
3- گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، a.sadooghi@modares.ac.ir
3- گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
چکیده: (72 مشاهده)
زمینه و هدف: رفتار های مراقبتی، پایه و اساس کار پرستاری است و اصول نظری پرستاری بر مبنای درک از مراقبت و رفتارهای مراقبتی استوار است. از طرفی خـود شـفقتی توانایـی مهربانـی بـا خـود اسـت و مــی توانــد یــک منبــع قدرتمنــد و یــک پایــه و اصل بــرای مراقبــت خــوب از دیگــران باشــد بنابراین هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه خودشفقتی و رفتارهایمراقبتی پرستاران در همه گیری کووید-19 است.
روش بررسی: این پژوهش مقطعی-تحلیلی با مشارکت 124 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران از ابتدای فروردین ماه تا پایان اردیبهشت ماه سال 1401 انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و شغلی، پرسشنامه خود ارزیابی رفتار مراقبتی پرستاران (wolf) و پرسشنامه خودشفقتی(Neff) انجام شد. تکمیل پرسشنامه ها به شیوه خودگزارشی بود. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 با آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون من ویتنی، آزمون کروسکال والیس و روش رگرسیون خطی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار کل رفتار های مراقبتی برابر 82.06±7.76 بود، که نشان داد پرستاران رفتارهای مراقبتی را با نمره نسبتا بالایی ارزیابی کردند. میانگین و انحراف معیار کل خودشفقتی برابر 79.47±12.73 بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد ارتباط بین خودشفقتی و رفتارمراقبتی در جهت مثبت و معنادار است (P<0.5) . همچنین با استفاده از روش رگرسیون خطی، ارتباط خطی معنا دار و مستقیم بین دو متغیر وجود دارد.
نتیجه گیری: طبق یافته ها خودشفقتی با رفتارهای مراقبتی ارتباط دارد. بدین معنا که با افزایش خودشفقتی، رفتارهای مراقبتی نیز بهبود می یابد. پیشنهاد می شود از طریق آموزش خودشفقتی و مهارت های مراقبت از خود، یعنی تمایل به مهربانی و درک خود، احساس ارتباط متقابل با افراد دیگر و داشتن آگاهی ذهنی نسبت به تجربیات منفی، باعث بهبود کیفیت رفتارهای مراقبتی پرستاران شد.
روش بررسی: این پژوهش مقطعی-تحلیلی با مشارکت 124 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران از ابتدای فروردین ماه تا پایان اردیبهشت ماه سال 1401 انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و شغلی، پرسشنامه خود ارزیابی رفتار مراقبتی پرستاران (wolf) و پرسشنامه خودشفقتی(Neff) انجام شد. تکمیل پرسشنامه ها به شیوه خودگزارشی بود. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 با آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون من ویتنی، آزمون کروسکال والیس و روش رگرسیون خطی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار کل رفتار های مراقبتی برابر 82.06±7.76 بود، که نشان داد پرستاران رفتارهای مراقبتی را با نمره نسبتا بالایی ارزیابی کردند. میانگین و انحراف معیار کل خودشفقتی برابر 79.47±12.73 بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد ارتباط بین خودشفقتی و رفتارمراقبتی در جهت مثبت و معنادار است (P<0.5) . همچنین با استفاده از روش رگرسیون خطی، ارتباط خطی معنا دار و مستقیم بین دو متغیر وجود دارد.
نتیجه گیری: طبق یافته ها خودشفقتی با رفتارهای مراقبتی ارتباط دارد. بدین معنا که با افزایش خودشفقتی، رفتارهای مراقبتی نیز بهبود می یابد. پیشنهاد می شود از طریق آموزش خودشفقتی و مهارت های مراقبت از خود، یعنی تمایل به مهربانی و درک خود، احساس ارتباط متقابل با افراد دیگر و داشتن آگاهی ذهنی نسبت به تجربیات منفی، باعث بهبود کیفیت رفتارهای مراقبتی پرستاران شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
نشانی : تهران، خیابان ولی عصر(عج)، بالاتر از میدان ونک، خیابان رشید یاسمی،ساختمان
دانشکده پرستاری و مامایی ومدیریت و اطلاع رسانی پزشکی،مرکز تحقیقات مراقبت های
پرستاری و مامایی
تلفن:۴۳۶۵۱۲۳۰- (۰۲۱)
پست الکترونیک: ijn
journals.iums.ac.ir
تلفن ناشر:۴۵۳۵۵۰۰۰(۰۲۱)
