جلد 35، شماره 135 - ( اردیبهشت 1401 )
جلد 35 شماره 135 صفحات 15-2 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Baab S, Azarbarzin M, Moghimian M. Evaluation of the Effectiveness of Distance Self-Care Training on Self-efficacy and Quality of Life of Patients With Intestinal Ostomy. IJN 2022; 35 (135) :2-15
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3522-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3522-fa.html
باب ستار، آذربرزین مهرداد، مقیمیان مریم. اثربخشی آموزش خودمراقبتی به‌صورت غیرحضوری بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران دارای استومی روده‌ای. نشریه پرستاری ایران. 1401; 35 (135) :2-15
ستار باب 
1، مهرداد آذربرزین2 ، مریم مقیمیان2
1، مهرداد آذربرزین2 ، مریم مقیمیان2
1- مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران. ، azar_mehrdad@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران.
2- مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران.
چکیده: (2657 مشاهده)
زمینه و هدف زندگی با استومی موقت یا دائمی کیفیت زندگی افراد دارای استومی را تحت‌تأثیر قرار داده و مستلزم افزایش خودکارآمدی بیماران برای مراقبت از خودشان است. آموزش، یکی از راه‌های افزایش کیفیت زندگی و خودمراقبتی افراد است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خودمراقبتی به‌صورت غیرحضوری بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران دارای استومی روده‌ای مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های استان کرمانشاه در سال 1400 انجام شد.
روش بررسی این مطالعه نیمه‌تجربی با روش قبل و بعد، بر روی 61 بیمار دارای استومی روده‌ای انجام شد که به روش نمونه‌گیری آسان از اردیبهشت تا تیرماه سال 1400 انتخاب شدند. مشارکت‌کنندگان ابتدا به پرسش‌نامه‌های خودکارآمدی و کیفیت زندگی ویر و شربورن پاسخ دادند. سپس برنامه خودمراقبتی تدوین‌شده آموزش داده شد تا بر اساس آن خودمراقبتی را در منزل به کار گیرند و دو ماه بعد از اتمام مداخله، مجدداً پرسش‌نامه‌ها بین بیماران توزیع و تکمیل شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی زوجی، ویلکاکسون و نسخه 20 نرم‌افزار آماری SPSS استفاده شد.
یافته‌ها میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران قبل از مداخله 16/53±34/05 بود که بعد از مداخله به 21/59±49/63 رسید و بر اساس آزمون آماری تی زوجی، این تفاوت معنادار بود (0/001>P). بین میانگین تمام ابعاد کیفیت زندگی بیماران به جز سلامت عمومی، قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری وجود داشت (0/0500>P). میانگین نمره خودکارآمدی بیماران قبل از مداخله 4/57±50/40 بود که بعد از مداخله به 5/03±51/18 رسید و بر اساس آزمون آماری این تفاوت معنادار بود (0/036=P).
نتیجه‌گیری یافته‌های پژوهش نشان داد آموزش خودمراقبتی غیرحضوری در بیماران دارای استومی روده‌ای بر میزان خودکارآمدی و کیفیت زندگی آنان مؤثر است.
روش بررسی این مطالعه نیمه‌تجربی با روش قبل و بعد، بر روی 61 بیمار دارای استومی روده‌ای انجام شد که به روش نمونه‌گیری آسان از اردیبهشت تا تیرماه سال 1400 انتخاب شدند. مشارکت‌کنندگان ابتدا به پرسش‌نامه‌های خودکارآمدی و کیفیت زندگی ویر و شربورن پاسخ دادند. سپس برنامه خودمراقبتی تدوین‌شده آموزش داده شد تا بر اساس آن خودمراقبتی را در منزل به کار گیرند و دو ماه بعد از اتمام مداخله، مجدداً پرسش‌نامه‌ها بین بیماران توزیع و تکمیل شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی زوجی، ویلکاکسون و نسخه 20 نرم‌افزار آماری SPSS استفاده شد.
یافته‌ها میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران قبل از مداخله 16/53±34/05 بود که بعد از مداخله به 21/59±49/63 رسید و بر اساس آزمون آماری تی زوجی، این تفاوت معنادار بود (0/001>P). بین میانگین تمام ابعاد کیفیت زندگی بیماران به جز سلامت عمومی، قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری وجود داشت (0/0500>P). میانگین نمره خودکارآمدی بیماران قبل از مداخله 4/57±50/40 بود که بعد از مداخله به 5/03±51/18 رسید و بر اساس آزمون آماری این تفاوت معنادار بود (0/036=P).
نتیجه‌گیری یافته‌های پژوهش نشان داد آموزش خودمراقبتی غیرحضوری در بیماران دارای استومی روده‌ای بر میزان خودکارآمدی و کیفیت زندگی آنان مؤثر است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
