جلد 33، شماره 128 - ( اسفند 1399 )
جلد 33 شماره 128 صفحات 83-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Najafi Ghezeljeh T, Chegini S, Haghani S, Namdar P. Influential Factors in the Survival Rate of Trauma Victims until Discharge from the Hospital. IJN 2021; 33 (128) :67-83
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3401-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3401-fa.html
نجفی قزلجه طاهره، چگینی شایان، حقانی شیما، نامدار پیمان. عوامل مرتبط با میزان بقای مصدومان تروما تا زمان ترخیص از بیمارستان در استان قزوین. نشریه پرستاری ایران. 1399; 33 (128) :67-83
طاهره نجفی قزلجه1 
، شایان چگینی 2، شیما حقانی3 ، پیمان نامدار4
، شایان چگینی 2، شیما حقانی3 ، پیمان نامدار4
1- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، گروه پرستاری مراقبت ویژه و اورژانس، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
2- کارشناسی ارشد گروه پرستاری مراقبت ویژه و اورژانس، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 09127817509 cheginishayan89@gmail.com Email:
3- آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
4- گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین، قزوین، ایران
2- کارشناسی ارشد گروه پرستاری مراقبت ویژه و اورژانس، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 09127817509 cheginishayan89@gmail.com Email:
3- آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
4- گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین، قزوین، ایران
چکیده: (1483 مشاهده)
زمینه و هدف: تروما یکی از مهم‌ترین چالش‌های بهداشت عمومی جهان محسوب می‌شود. خدمات اورژانس پیش بیمارستان نقش کلیدی در ارائه خدمات و انتقال بیماران به مراکز درمانی دارند. با توجه به شرایط خاص منطقه این مطالعه با هدف تعیین عوامل مرتبط با میزان بقای مصدومان تروما تا زمان ترخیص از بیمارستان انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 838 نفر بیمار ترومایی با استفاده از داده‌های مرکز اورژانس استان و پرونده بیمارستانی مصدومان ترومای قزوین در یک دوره زمانی از سال 1393 تا 1397 انجام شد. در این مطالعه تمام پرونده‌های حمل هوایی و حمل زمینی به روش تصادفی طبقه‌ای با حجم مساوی از هر یک از سال‌های مورد مطالعه نمونه‌گیری شد. ابزار ثبت اطلاعات شامل؛ مشخصات فردی، تروما، شرایط بالینی و اقدامات درمانی، نحوه انتقال، سطح هوشیاری و علایم حیاتی در زمان‌های مختلف بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های Chi-Square و t-test و آنالیز رگرسیون در نرم افزار SPSS سخه 16 استفاده و سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: از 835 نفر از مصدومان تروما، 8/72 درصد مرد بودند و میانگین سنی مصدومان 39 و انحراف معیار 03/16 سال بود. تعداد 59 نفر 1/7 درصد در اثر تروما فوت نموده بودند. نتیجه بررسی عوامل مؤثر بر میزان بقا (مدل رگرسیون لجستیک) نشان داد با افزایش یک واحد در نمره شدت آسیب (ISS) شانس زنده ماندن در مصدومان به اندازه 86/0 کاهش و با افزایش یک روز بستری در بیمارستان شانس زنده ماندن مصدوم 01/1 برابر بیشتر می‌شود.
نتیجه‌گیری کلی: آموزش همگانی و همچنین آموزش به گروه‌های خاص امدادی مانند اورژانس پیش بیمارستانی، هلال احمر و پلیس در مورد چگونگی برخورد با مجروحان ترومایی و تلاش در جهت انتقال هرچه سریع‌تر آنان به مراکز درمانی و احداث مراکز تخصصی تروما می‌تواند کیفیت و سرعت مداخلات درمانی را ارتقا و بهبود بخشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 838 نفر بیمار ترومایی با استفاده از داده‌های مرکز اورژانس استان و پرونده بیمارستانی مصدومان ترومای قزوین در یک دوره زمانی از سال 1393 تا 1397 انجام شد. در این مطالعه تمام پرونده‌های حمل هوایی و حمل زمینی به روش تصادفی طبقه‌ای با حجم مساوی از هر یک از سال‌های مورد مطالعه نمونه‌گیری شد. ابزار ثبت اطلاعات شامل؛ مشخصات فردی، تروما، شرایط بالینی و اقدامات درمانی، نحوه انتقال، سطح هوشیاری و علایم حیاتی در زمان‌های مختلف بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های Chi-Square و t-test و آنالیز رگرسیون در نرم افزار SPSS سخه 16 استفاده و سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: از 835 نفر از مصدومان تروما، 8/72 درصد مرد بودند و میانگین سنی مصدومان 39 و انحراف معیار 03/16 سال بود. تعداد 59 نفر 1/7 درصد در اثر تروما فوت نموده بودند. نتیجه بررسی عوامل مؤثر بر میزان بقا (مدل رگرسیون لجستیک) نشان داد با افزایش یک واحد در نمره شدت آسیب (ISS) شانس زنده ماندن در مصدومان به اندازه 86/0 کاهش و با افزایش یک روز بستری در بیمارستان شانس زنده ماندن مصدوم 01/1 برابر بیشتر می‌شود.
نتیجه‌گیری کلی: آموزش همگانی و همچنین آموزش به گروه‌های خاص امدادی مانند اورژانس پیش بیمارستانی، هلال احمر و پلیس در مورد چگونگی برخورد با مجروحان ترومایی و تلاش در جهت انتقال هرچه سریع‌تر آنان به مراکز درمانی و احداث مراکز تخصصی تروما می‌تواند کیفیت و سرعت مداخلات درمانی را ارتقا و بهبود بخشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1399/8/24 | پذیرش: 1399/11/27 | انتشار: 1399/11/27
دریافت: 1399/8/24 | پذیرش: 1399/11/27 | انتشار: 1399/11/27
فهرست منابع
1. Dziadzko V, Dziadzko MA, Johnson MM, Gajic O, Karnatovskaia LV. Acute psychological trauma in the critically ill: Patient and family perspectives. Gener Hospital Psych. 2017;47:68-74. [DOI:10.1016/j.genhosppsych.2017.04.009] [PMID]
2. Geeraedts Jr LM, Kaasjager HA, Van Vugt AB, Frölke JP. Exsanguination in trauma: a review of diagnostics and treatment options. Injury. 2009;40(1):11-20. [DOI:10.1016/j.injury.2008.10.007] [PMID]
3. WHO. Road traffic injuries 2018.
4. Ansari M, Bayan L, Gorji A. The impact of road accidents on brain injury. The Neuroscience Journal of Shefaye Khatam. 2016;4(3):103-10. [Persian] [DOI:10.18869/acadpub.shefa.4.3.103]
5. World Health Organization. Global status report on road safety 2013: supporting a decade of action: summary. World Health Organization; 2013.
6. Khankeh HR, Alinia SH, Masoumi GH, Ranjbar M, Daddoost L, Hosseini SA, Fallahi Khoshknab M, Castren M. Prehospital services by focus on road traffic accidents: Assessment developed and developing countries. Journal of Health Promotion Management. 2013;2(2):71-9.
7. Aghajani M, Shahrami A, Kolivand P, Saberinia A, Masoumi G, Sarvar M. Check the Program Upgrading the Air Emergency Services in the Health Transformation Plan: A Review of the Background, Necessity, Results and Challenges. Hakim Research Journal. 2017;20(3):175-85.
8. Dadashzadeh A, Dehghannejhad J, Shams Vahdati S, Soheili A, Sadeghi Bazarghani H. The nature of prehospital medical interventions delivered to traumatic patients in Tabriz. Nursing And Midwifery Journal. 2017;15(3):159-67.
9. Pourshaikhian M, Jahangiri K, Kazemnejad E, Vatankhah S. Pre-hospital emergency medical services: the analysis of EMS ambulances equipment in Rasht city. Scientific Journal of Rescue and Relief. 2014;6(1):55-65.
10. Bahadori M, Ghardashi F, Izadi AR, Ravangard R, Mirhashemi S, Hosseini SM. Pre-hospital emergency in Iran: A systematic review. Trauma monthly. 2016;21(2). [DOI:10.5812/traumamon.31382] [PMID] [PMCID]
11. Harmsen AM, Giannakopoulos GF, Moerbeek PR, Jansma EP, Bonjer HJ, Bloemers FW. The influence of prehospital time on trauma patients outcome: a systematic review. Injury. 2015;46(4):602-9. [DOI:10.1016/j.injury.2015.01.008] [PMID]
12. Radmehr M, Haghighi S, Basir Ghafouri H, Abbasi S, Farsi D, Amiri H, Kianmehr N, Mofidi M. The importance initial body temperature in critically ill trauma patients on to ICUs in prediction of the outcome. Journal of Jahrom University of Medical Sciences. 2013;11(3):49-55. [DOI:10.29252/jmj.11.3.49]
13. Alimohammadi H, Bidarizerehpoosh F, Mirmohammadi F, Shahrami A, Heidari K, Sabzghabaie A, Keikha S. Cause of emergency department mortality; a case-control study. Emergency. 2014;2(1):30.
14. Paydar S, Moghaninasab A, Asiaei E, Jahromi GS, Bolandparvaz S, Abbasi H. Outcome of patients underwent emergency department thoracotomy and its predictive factors. Emergency. 2014;2(3):125.
15. Fisher JD, Freeman K, Clarke A, Spurgeon P, Smyth M, Perkins GD, Sujan MA, Cooke MW. Patient safety in ambulance services: a scoping review. 2015. [DOI:10.3310/hsdr03210] [PMID]
16. Andruszkow H, Schweigkofler U, Lefering R, Frey M, Horst K, Pfeifer R, Beckers SK, Pape HC, Hildebrand F. Impact of helicopter emergency medical service in traumatized patients: which patient benefits most?. PLoS One. 2016;11(1):e0146897. [DOI:10.1371/journal.pone.0146897] [PMID] [PMCID]
17. Galvagno Jr SM, Sikorski R, Hirshon JM, Floccare D, Stephens C, Beecher D, Thomas S. Helicopter emergency medical services for adults with major trauma. Cochrane database of systematic reviews. 2015(12):CD009228. [DOI:10.1002/14651858.CD009228.pub3] [PMID]
18. Madiraju SK, Catino J, Kokaram C, Genuit T, Bukur M. In by helicopter out by cab: the financial cost of aeromedical overtriage of trauma patients. J Surg Res. 2017;218:261-70. [DOI:10.1016/j.jss.2017.05.102] [PMID]
19. Akhtari AS, Jafari NS, Kariman H, Amini A, Monsef V, Noorizadeh M, Gholizadeh N. The coast and benefits of helicopter emergency medical services instead of the ground unit in traumatic patients: A cost-effectiveness analysis. Health. 2013;5(5):903. [DOI:10.4236/health.2013.55119]
20. Behbahani H, Effati M, Mortezaei S. Providing a Method for Accident Severity Analysis Using Geospatial Clustering Functions and Decision Tree, Case Study: Qazvin-Loshan Freeway. Amirkabir Journal of Civil Engineering. 2019;52(6):7.
21. Hill CS, McLean AL, Wilson MH. Epidemiology of pediatric traumatic brain injury in a dense urban area served by a helicopter trauma service. Pediatric Emergency Care. 2018;34(6):426-30. [DOI:10.1097/PEC.0000000000000845] [PMID]
22. Zare M, Kargar S. Evaluation of prehospital care in management of traumatic patients referred to Shahid Rahnemoun and Afshar Hospitals of Yazd. SSU_Journals. 2006;13(5):25-30.
23. Salehi SH, Razmjou I. Prognosis assessment of The Injury Severity Score in traffic accidents. Iranian South Medical Journal (ISMJ). 2006;9(1):45-50.
24. Greenspan LO, Mclellan BA, Greig H. Abbreviated injury scale and injury severity score: A scoring chart. The Journal of trauma. 1985;25(1):60-4. [DOI:10.1097/00005373-198501000-00010] [PMID]
25. Yucel N, Ozturk Demir T, Derya S, Oguzturk H, Bicakcioglu M, Yetkin F. Potential risk factors for in-hospital mortality in patients with moderate-to-severe blunt multiple trauma who survive initial resuscitation. Emerg Medic Int. 2018;2018. [DOI:10.1155/2018/6461072] [PMID] [PMCID]
26. Yaghoobi Notash A, Yaghoobi Notash A, Ahmadi Amoli H, Borna L, Yaghoobi Notash A. Evaluation of trauma patterns and their related factors in Besat Hospital in Sanandaj in 2012. Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences. 2014;19(1):99-107.
27. Civil ID, Schwab CW. The Abbreviated Injury Scale, 1985 revision: a condensed chart for clinical use. The Journal of trauma. 1988;28(1):87-90. [DOI:10.1097/00005373-198801000-00012] [PMID]
28. Garkaz O, Salari Lak S, Mehryar HR, Khalkhali HR. Study ending of hospitalized traffic accidents injured in Urmia Imam Khomeini hospital by using TRISS method. Scientific Journal of Forensic Medicine. 2019;25(1):23-9.
29. Chan CK, Yau KK, Cheung MT. Trauma survival prediction in Asian population: a modification of TRISS to improve accuracy. Emerg Medic J. 2014;31(2):126-33. [DOI:10.1136/emermed-2012-201831] [PMID]
30. Mousazadeh Y. Developing a Hospital Performance Assesment Model for Patients Management with Trraffic Injures (Doctoral dissertation, Tabriz University of Medical Sciences, School of Management and Medical Informatics). 2019.
31. Davtalab Esmaeili E, Sadeghi-Bazargani H, Shams Vahdati S, Shokouhi G, Safaiyan A, Salari Lak S. Assessment of survival and hospital care quality in patients with traffic injury in east Azerbaijan. Trauma Monthly. 2017;22(5). [DOI:10.5812/traumamon.35303]
32. Chiang WK, Huang ST, Chang WH, Huang MY, Chien DK, Tsai CH. Mortality factors regarding the injury severity score in elderly trauma patients. Int J Gerontol. 2012;6(3):192-5. [DOI:10.1016/j.ijge.2012.01.016]
33. Yadollahi M. A study of mortality risk factors among trauma referrals to trauma center, Shiraz, Iran, 2017. Chin J Traumatol. 2019;22(4):212-8. [DOI:10.1016/j.cjtee.2019.01.012] [PMID] [PMCID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
