جلد 34، شماره 133 - ( دی 1400 )
جلد 34 شماره 133 صفحات 15-2 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Borjian Borujeni M, Inanlou M, Heidari M, Nikkhah M, Haghani S, Khachian A. The Effect of Written Expression on Severity of Gastrointestinal Symptoms in Patients With Irritable Bowel Syndrome. IJN 2021; 34 (133) :2-15
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3375-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3375-fa.html
برجیان بروجنی مرضیه، اینانلو مهرنوش، حیدری محمد، نیکخواه مهدی، حقانی شیما، خاچیان آلیس. تأثیر بیان نوشتاری احساسات بر شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر. نشریه پرستاری ایران. 1400; 34 (133) :2-15
مرضیه برجیان بروجنی1 
، مهرنوش اینانلو2 ، محمد حیدری3 ، مهدی نیکخواه4 ، شیما حقانی5 ، آلیس خاچیان 6
، مهرنوش اینانلو2 ، محمد حیدری3 ، مهدی نیکخواه4 ، شیما حقانی5 ، آلیس خاچیان 6
1- گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری کودکان و روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه پرستاری بزرگسالان و سالمندان، مرکز تحقیقات پرستاری مامایی جامعه نگر، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
4- گروه گوارش، مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
6- گروه داخلی جراحی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ،khachian.a@iums.ac.ir
2- گروه پرستاری کودکان و روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه پرستاری بزرگسالان و سالمندان، مرکز تحقیقات پرستاری مامایی جامعه نگر، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
4- گروه گوارش، مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
6- گروه داخلی جراحی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ،
چکیده: (2150 مشاهده)
زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر یکی از شایع‌ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که به شکل قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا اثرگذار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر بیان نوشتاری بر کاهش شدت علائم گوارشی بیماران با سندرم روده تحریک‌پذیر انجام شده است.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال 1398 انجام شد، 71 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های گوارش بیمارستان‌های فیروزگر و رسول اکرم (ص) تهران بر اساس معیارهای ورود، به روش مستمر انتخاب و به روش تصادفی بلوک‌بندی و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و شاخص شدت علائم (SIIBS) توسط هر دو گروه تکمیل شد. در گروه آزمایش، یک دفترچه سفید دارای فرمت خاص جهت بیان نوشتاری در اختیار آزمودنی‌ها قرار گرفت. بیان نوشتاری بیمار در طول یک ماه، هفته‌ای یک بار، و هر بار به مدت 15 الی 30 دقیقه در منزل انجام شد. پس از یک ماه، مجدداً پرسش‌نامه SI IBS توسط هر دو گروه تکمیل شد. در پایان اطلاعات پرسش‌نامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: پس از انجام مداخله، شدت علائم گوارشی در گروه آزمایش به طور معنی‌داری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت (0/016=P). با این حال، بین میانگین نمرات شدت علائم گوارشی دو گروه آزمایش و کنترل یک ماه بعد از مداخله، اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد (0/438=P).
نتیجه‌گیری: اجرای بیان نوشتاری در مطالعه حاضر هر چند اختلاف آماری معنا داری در نمره شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر ایجاد نکرد، اما با کاهش شدت علائم گوارشی بیماران گروه آزمایش همراه بود. این مداخله غیردارویی می‌تواند به عنوان روشی کاربردی و آسان همراه با درمان‌های دارویی برای مبتلایان به این سندرم در نظر گرفته شود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال 1398 انجام شد، 71 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های گوارش بیمارستان‌های فیروزگر و رسول اکرم (ص) تهران بر اساس معیارهای ورود، به روش مستمر انتخاب و به روش تصادفی بلوک‌بندی و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و شاخص شدت علائم (SIIBS) توسط هر دو گروه تکمیل شد. در گروه آزمایش، یک دفترچه سفید دارای فرمت خاص جهت بیان نوشتاری در اختیار آزمودنی‌ها قرار گرفت. بیان نوشتاری بیمار در طول یک ماه، هفته‌ای یک بار، و هر بار به مدت 15 الی 30 دقیقه در منزل انجام شد. پس از یک ماه، مجدداً پرسش‌نامه SI IBS توسط هر دو گروه تکمیل شد. در پایان اطلاعات پرسش‌نامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: پس از انجام مداخله، شدت علائم گوارشی در گروه آزمایش به طور معنی‌داری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت (0/016=P). با این حال، بین میانگین نمرات شدت علائم گوارشی دو گروه آزمایش و کنترل یک ماه بعد از مداخله، اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد (0/438=P).
نتیجه‌گیری: اجرای بیان نوشتاری در مطالعه حاضر هر چند اختلاف آماری معنا داری در نمره شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر ایجاد نکرد، اما با کاهش شدت علائم گوارشی بیماران گروه آزمایش همراه بود. این مداخله غیردارویی می‌تواند به عنوان روشی کاربردی و آسان همراه با درمان‌های دارویی برای مبتلایان به این سندرم در نظر گرفته شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
