جلد 33، شماره 124 - ( تیر 1399 )
جلد 33 شماره 124 صفحات 91-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dolatshad F, Maher A, Hosseini S, Aghili A. The Correlation of Occupational Stress with Guilt in the Nurses of Mofid Children's Hospital in Tehran, Iran. IJN 2020; 33 (124) :82-91
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3214-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3214-fa.html
دولت‌شاد فاطمه، ماهر علی، حسینی سید مجتبی، عقیلی امین. ارتباط بین استرس شغلی با احساس گناه در پرستاران بیمارستان کودکان مفید تهران. نشریه پرستاری ایران. 1399; 33 (124) :82-91
فاطمه دولت‌شاد1 
، علی ماهر 2، سید مجتبی حسینی1 ، امین عقیلی3
، علی ماهر 2، سید مجتبی حسینی1 ، امین عقیلی3
1- گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه ازاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2- گروه سیاست گذاری سلامت، دانشکده مدیریت و آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 09121979704 Email: Dralimaher@sbmu.ac.ir
3- دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- گروه سیاست گذاری سلامت، دانشکده مدیریت و آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 09121979704 Email: Dralimaher@sbmu.ac.ir
3- دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (2356 مشاهده)
زمینه و هدف: استرس شغلی به طور منفی با کیفیت مراقبت‌‌ها ارتباط دارد و منجر به افزایش بروز حوادث اشتباه و خطا خواهد شد. از طرفی با توجه به ماهیت کار پرستاران و احتمال بروز خطا، تمایل به تجربه‌ی احساس گناه پاتوژن یا مرضی، ممکن است به سلامت آنان آسیب برساند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین استرس شغلی با احساس گناه در پرستاران بیمارستان کودکان مفید تهران انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت توصیفی‌ـ کاربردی در تابستان سال 1397 بر روی 141 پرستار که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام گردید. ابزار گردآوری دادهها شامل سه بخش مشخصات جمعیت شناختی پرستاران، پرسشنامه استرس شغلی اسیپو (Osipow) و پرسشنامه احساس گناه مراقب CGQ ( Caregiver Guilt questionnaire) بود. برای تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار احساس گناه 64/0 ± 93/3 و استرس شغلی 51/0 ± 29/4 بدست آمد. نتایج مطالعه نشان داد بیشتر پرستاران (5/69 درصد) در محدوده استرس شدید و با احساس گناه شدید (4/55 درصد) قرار داشتند. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین استرس شغلی و ابعاد آن با احساس گناه و ابعاد آن در میان پرستاران وجود داشت (05/0>P).
نتیجه‌گیری کلی: بر اساس نتایج با توجه به رابطه معنی‌داری که بین استرس شغلی و احساس گناه وجود داشت، به‌کارگیری تکنیک‌‌های کاهش استرس شغلی در بین پرستاران بیمارستان‌‌های کودکان اهمیت بسزایی دارد. لازم است سیاست گذاران سیستم بهداشتی درمانی، در راستای کاهش استرس شغلی پرستاران با استفاده از عواملی همانند کم کردن ساعات کاری، حذف نوبت‌های کاری‌‌های متوالی، افزودن خدمات رفاهی، بهبود شرایط محیط فیزیکی کار و غیره اقدام نمایند.
روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت توصیفی‌ـ کاربردی در تابستان سال 1397 بر روی 141 پرستار که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام گردید. ابزار گردآوری دادهها شامل سه بخش مشخصات جمعیت شناختی پرستاران، پرسشنامه استرس شغلی اسیپو (Osipow) و پرسشنامه احساس گناه مراقب CGQ ( Caregiver Guilt questionnaire) بود. برای تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار احساس گناه 64/0 ± 93/3 و استرس شغلی 51/0 ± 29/4 بدست آمد. نتایج مطالعه نشان داد بیشتر پرستاران (5/69 درصد) در محدوده استرس شدید و با احساس گناه شدید (4/55 درصد) قرار داشتند. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین استرس شغلی و ابعاد آن با احساس گناه و ابعاد آن در میان پرستاران وجود داشت (05/0>P).
نتیجه‌گیری کلی: بر اساس نتایج با توجه به رابطه معنی‌داری که بین استرس شغلی و احساس گناه وجود داشت، به‌کارگیری تکنیک‌‌های کاهش استرس شغلی در بین پرستاران بیمارستان‌‌های کودکان اهمیت بسزایی دارد. لازم است سیاست گذاران سیستم بهداشتی درمانی، در راستای کاهش استرس شغلی پرستاران با استفاده از عواملی همانند کم کردن ساعات کاری، حذف نوبت‌های کاری‌‌های متوالی، افزودن خدمات رفاهی، بهبود شرایط محیط فیزیکی کار و غیره اقدام نمایند.
فهرست منابع
1. Mehdad A, Asadi A, Golparvar M. The Moderating Role of Religious Beliefs on the Relationship between Nurses'job Stress and General Health. Knowledge and Research in Applied Psychology. 2016;17(2):15-25.
2. sabzi Z, royani Z, mancheri H, Aghaeinejad A, kochaki M, kalantari S, cherehgosha M. Predictors of job stress among critical care nurses. Iran Occupational Health. 2017;14(5):45-52.
3. Jafari M, Habibi Houshmand B, Maher A. Relationship of occupational stress and quality of work life with turnover intention among the nurses of public and private hospitals in selected cities of Guilan Province, Iran, in 2016. Journal of health research in community. 2017;3(3):12-24.
4. Duarte J, Pinto-Gouveia J. Empathy and feelings of guilt experienced by nurses: A cross-sectional study of their role in burnout and compassion fatigue symptoms. Appl Nurs Res. 2017;35:42-7. [DOI:10.1016/j.apnr.2017.02.006] [PMID]
5. Cherry MG, Taylor PJ, Brown SL, Rigby JW, Sellwood W. Guilt, shame and expressed emotion in carers of people with long-term mental health difficulties: A systematic review. Psychiatry Research. 2017;249:139-51. [DOI:10.1016/j.psychres.2016.12.056] [PMID]
6. GhobaryBonab B, Mahmoudi M, Amrai K, Dousti M. The Relationship between Attachment Styles and Depression, Anxiety, and Stress Mediated by Guilt Feelings of Family Caregivers who are affected by Alzheimer's: a Structural Model. Applied Psychological Research. 2015;6(1):89-104.
7. Bennett M. Blameless guilt: The case of carer guilt and chronic and terminal illness. Int J Philosoph Stud. 2018;26(1):72-89. [DOI:10.1080/09672559.2017.1416422]
8. Osipow SH, Spokane AR. Occupational Stress Inventory (OSI). Psychological Assessment Resources, Odessa, Fla. 1987.
9. Losada A, Márquez-González M, Penacoba C, Romero-Moreno R. Development and validation of the Caregiver Guilt Questionnaire. International Psychogeriatrics. 2010;22(4):650. [DOI:10.1017/S1041610210000074] [PMID]
10. Sharifian SA, Aminian O, Kiyani M, Barouni SH, Amiri F. The evaluation of the degree of occupational stress and factors influencing it in forensic physicians working in legal medicine organization in Tehran-autumn of 2005. SCIENTIFIC JOURNAL OF FORENSIC MEDICINE. 2006;12(3):144-50.
11. Divinakumar KJ, Pookala SB, Das RC. Perceived stress, psychological well-being and burnout among female nurses working in government hospitals. Int J Res Med Sci. 2014;2(4):1511-5. [DOI:10.5455/2320-6012.ijrms20141150]
12. Asadi H, Garavand A, Khammarnia M, Abdollahi MB. TheThe sources of work stress among nurses in private hospitals in shiraz, 2016 sources of work stress among nurses in private hospitals in shiraz, 2016. Journal of Health Management & Informatics. 2017;4(3):71-5.
13. Yuwanich N, Akhavan S, Nantsupawat W, Martin L. Experiences of occupational stress among emergency nurses at private hospitals in Bangkok, Thailand. Open J Nurs. 2017;7(6):657-70. [DOI:10.4236/ojn.2017.76049]
14. Biganeh J, Abolghasemi J, Alimohammadi I, Ebrahimi H, Torabi Z, Ashtarinezhad A. Survey of occupational stress effects on burnout among nurses. Journal of Knowledge & Health in Basic Medical Sciences. 2018;13(1):10-8.
15. Aoki M, Keiwkarnka B, Chompikul J. Job stress among nurses in public hospitals in Ratchaburi province, Thailand. J Public Health Develop. 2011;9(1):19-27.
16. Bahrami A, Akbari H, Mousavi GA, Hannani M, Ramezani Y. Job stress among the nursing staff of Kashan hospitals. Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences. 2012;16(1).
17. Khaghanizadeh M, Ebadi S, Sirati M. Relationship between job stress and quality of work life. Journal of Tebe Nezami. 2009;3(10):175-84.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
