BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-276-fa.html
مقدمه : بستری شدن در بیمارستان برای کودک امری اضطراب آور است و از آنجائیکه این اضطراب بر سیر بهبودی و آینده کودک اثر مخرب دارد می‌توان از بازی به عنوان یکی از روشهای کاهش دهنده اضطراب استفاده کرد .
هدف : تعیین و مقایسه اختلاف میزان اضطراب کودکان بستری بدو پذیرش به کارآزمایی، یک ساعت و پنج ساعت بعد از آن در دو گروه مورد و شاهد.
نوع پژوهش : پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با گروه شاهد بوده است که در آن از ابزار اسپیلبرگر مخصوص کودکان برای تعیین اضطراب استفاده شده است به این ترتیب که در بدو پذیرش به کارآزمایی میزان اضطراب کودکان هر دو گروه مورد و شاهد تعیین شده سپس کودکان گروه مورد حدود نیم ساعت مشغول بازی شدند. یک ساعت بعد از پذیرش به کارآزمایی و پنج ساعت بعد از آن طی دو مرحله مجدداً میزان اضطراب هر دو گروه تعیین و با اضطراب بدو پذیرش به کارآزمایی مقایسه گردید.
نمونه : نمونه پژوهش تعداد 92 نفر از کودکان بستری بوده‌اند که به روش غیراحتمالی مستمر انتخاب و با استفاده از روش تصادفی ساده به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده‌اند (46 نفر در هر گروه).
نتایج : آزمون t مستقل نشان داد بازی با اطمینان 6/94% بر میزان اضطراب کودکان تاثیر داشته و آن را کاهش می‌دهد اما این تاثیر طولانی مدت نبوده است.
بحث و نتیجه‌گیری : براساس نتایج تحقیق می‌توان گفت از آنجایی که تاثیر بازی بر اضطراب کودکان بستری طولانی مدت نیست لازم است طی روز اتاقهای بازی با امکانات کافی و وسایل بازی مناسب جهت سنین مختلف در بیمارستانها تدارک دیده شود تاکودکان بتوانند به طور مستمر به این امر مبادرت ورزند. تحقیقات بعدی در زمینه تأثیر بازی بر اضطراب کودکان بستری در اتاقهای ایزوله، کودکانیکه استراحت مطلق دارند و کودکان بستری در بخش‌های مراقبت ویژه پیشنهاد می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
