زمینه و هدف: بیماری سالک دومین بیماری انگلی شایع در ایران میباشد. کمبود اطلاعات مادران در زمینه راههای پیشگیری از آن در ابتلای کودکان به این بیماری نقش مهمی داشته، و کسب دانش برای مادران در روستاها به دلیل تعدد فرزندان، دوری مسافت و... با مشکلات خاص مواجه می باشد، یکی از شیوه های مناسب آموزش در این مورد بازدید منزل میباشد. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر برنامه طراحی شده بازدید منزل بر ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده از بیماری سالک در خانوادههای روستایی بخش تنگحنا شهرستان نیریز بود.
روش بررسی: این تحقیق مطالعه نیمهتجربی بود. تعداد 60 خانواده تحت پوشش خانههای بهداشت تنگه حنا که دارای فرزند 12 – 6 ساله بودند به روش نمونهگیری خوشهای با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه و چکلیستهای مصاحبه و مشاهده رفتارهای پیشگیری کننده خانواده از بیماری سالک بود. ابزارهای فوق جهت پیشآزمون در 3 جلسه بازدید منزل توسط پژوهشگر و اعضای خانواده تکمیل، سپس یافتهها تجزیه و تحلیل و بر اساس آن برنامه بازدید منزل شامل 5 – 4 جلسه طرحریزی و اجرا گردید. مداخله طی یک و نیم ماه برای گروه آزمون انجام شد و سپس به مدت یک و نیم ماه مداخلهای در گروه آزمون انجام نشد، کلیه ابزارهای فوق طی 3 جلسه بازدید منزل برای دو گروه (مرحله پسآزمون) مجدداً تکمیل شدند.
یافته ها: دو گروه به لحاظ متغیرهای دموگرافیک (سن، تحصیلات، درآمد و … ) همسان بوده و آزمونهای مجذور کای و تی مستقل اختلاف معنیداری را بین دو گروه نشان ندادند. آزمونهای آماری تی زوج و تی مستقل اختلاف معنیداری را بین رفتارهای پیشگیری کننده خانواده از طریق راهنمای مصاحبه قبل و بعد از برنامه بازدید منزل در گروه آزمون و بعد از مداخله بین دو گروه آزمون و شاهد نشان دادند (001/0 P< ). آزمون آماری تی مستقل اختلاف معنیداری را بین برخی از رفتارهای پیشگیری کننده ازلیشمانیوزشامل (دفع بهداشتی زباله و استفاده از پشهبند) بعد از برنامه بازدید منزل بین دو گروه آزمون وشاهد نشان داد (001/0 P< ).
بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که برنامه بازدید منزل بر رفتارهای پیشگیری کننده خانواده تأثیر داشته است. بنابراین میتوان گفت آموزش در محیط منزل، یکی از روشهای مناسب جهت ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده خانواده در زمینه پیشگیری از بیماری سالک است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |