زمینه و هدف: یکی از مراقبتهای ضروری پس از جراحی قلب باز اکستیوب کردن بیماران میباشد. تصمیم گیری راجع به زمان مناسب نیازمند شناخت متغیرهایی است که ممکن است بر زمان اکستوباسیون بیماران تأثیر بگذارند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط سن، جنس و وضعیت همودینامیک بعد از عمل با زمان اکستوباسیون بود.
روش بررسی: این مطالعه ارتباطی از نوع توصیفی بود و بیماران تحت جراحی بایپس عروق کرونر یکی از مراکز درمانی- آموزشی شهر تهران جامعه پژوهش را تشکیل می دادند. پرونده 93 بیمار واجد شرایط به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده و اطلاعات مورد نظر به کمک یک چک لیست از پرونده ها استخراج گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای اسکوئر و آنالیز رگرسیون استفاده گردید.
یافتهها: یافته ها نشان دادند که 43 درصد بیماران در عرض ≥ 6 ساعت و 57 درصدآنها در بیشتر از 6 ساعت اکستیوب شده بودند. میانگین و انحراف معیار طول مدت اینتوباسیون در کل نمونهها 00/3 ± 19/7 با محدوده زمانی 25/18-3 ساعت بود. از بین متغیرهای مورد بررسی، تنها سن ارتباط معنی دار با زمان اکستوباسیون نشان داد (05/0 P< ) .
نتیجهگیری: براساس یافته ها، سن از جمله متغیرهای مرتبط با طول مدت تهویه مکانیکی دربیماران تحت جراحی بایپس عروق کرونر است. لذا ضرورت دارد پرستاران نسبت به اکستیوب کردن بیماران مسن با دقت و احتیاط بیشتری تصمیمگیری نمایند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |