نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: سرطان پستان مهم ترین علت مرگ و میر زنان در سراسر دنیاست. معاینه پستان موجب افزایش کشف زود هنگام سرطان می شود. بنابراین آموزش خودآزمایی به زنان بسیار با اهمیت است و این امر از وظایف اعضاء تیم بهداشتی می باشد، اما انجام این مهم برای پزشکان یک فرآیند وقت گیر است و رابطین بهداشتی می توانند در آموزش آن به زنان نقش مهمی ایفا نمایند. هدف این مطالعه تعیین تأثیر آموزش خودآزمایی پستان بر میزان آگاهی، نوع نگرش و عملکرد رابطین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان گچساران در سال 1384 می باشد.

  روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است و کلیه رابطین بهداشتی 5 مرکز بهداشتی درمانی شهری شهرستان گچساران (4 مرکز در شهر دوگنبدان و 1 مرکز در شهر باشت) جامعه پژوهش را تشکیل می دادند که تعداد 53 رابط به روش سرشماری در پژوهش شرکت داده شدند ابزار گردآوری داده ها برگ ثبت موارد و چک لیست بوده است.

  آزمون علامت، افزایش معنی داری در میانگین نمرات آگاهی رابطین در مرحله بعد از آموزش نسبت به مرحله قبل از آموزش نشان داد (000/0 P= ).

  یافته ها: نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد میانگین نمرات نگرش در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون به شکل معنی‌داری افزایش یافته بود (021/0 P= ). نتایج آزمون کروس کالوالیس نشان داد میانگین نمرات عملکرد در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون به شکل معنی داری افزایش یافته بود (000/0 P= ). سطح سواد افراد در کسب نمره آگاهی بالاتر در مرحله پس آزمون تأثیر معنی داری داشت (015/0 P= ) همچنین طبق نتایج آزمون کروس کالوالیس میانگین نمرات عملکرد در افرادی که سابقه درد پستان داشتند به شکل معنی داری بالاتر بود (019/0 P= ).

  نتیجه گیری: ‌ آموزش رابطین بهداشتی باعث افزایش سطح آگاهی و بهبود نوع نگرش و انجام صحیح خودآزمایی پستان توسط آنان شد. پیشنهاد می شود کلاس‌های آموزشی عملی خودآزمایی پستان به شکل مداوم برای رابطین و عموم در نظر گرفته شود.