نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: با وجود تحولات عظیم قرن بیست و یکم، هنوز هم تبعیض و سوء رفتار علیه دختران و زنان در گوشه و کنار جهان وجود دارد. این امر ریشه در فرهنگ‌ جوامع دارد. در بسیاری از فرهنگ‌های دنیا، کتک زدن زنان عمل قابل پذیرش بوده و این موضوع در برخی از فرهنگ‌ها چنان نهادینه شده که تقریباً به عنوان مشکل محسوب نمی شود. این پژوهش با هدف تعیین عوارض، نوع و شدت صدمات�جسمی ناشی از خشونت در زنان مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی شهر یاسوج (1383) انجام پذیرفته است.

  روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که در مرکز پزشکی قانونی شهر یاسوج در سال 1383 انجام گردیده است . جامعه پژوهش زنان و دخترانی بودند که طی شش ماه زمان مطالعه مورد ضرب و جرح قرار گرفته بودند. نمونه گیری به روش سرشماری بوده و به مدت شش ماه، زنان و دختران مورد ضرب و جرح قرار گرفته که مشتمل بر 325 نفر بودند مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه و چک لیست صورت گرفت و داده ها پس از جم ع ‌آوری از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .

  یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که 1 /31 درصد زنان توسط همسر و 9/0 درصد توسط پدر خود مورد ضرب و جرح قرار گرفته بودند. از طرفی در 5/61 درصد، نوع صدمه ایجاد شده کبودی و خونمردگی بوده است. شدت صدمات ایجاد شده 8/68‌درصد متوسط تشخیص داده شد. مهم‌ترین عارضه ایجاد شده 4/55 درصد خونریزی از محل صدمه بوده است.

  نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش ضرب و جرح زنان در این شهر شیوع بالایی دارد و صدمات جسمی ناشی از این معضل اجتماعی می‌تواند مشکلات و عواقب زیادی به‌دنبال داشته باشد، در نتیجه لزوم ریشه یابی و توجه بیشتر به مسئله خشونت علیه زنان احساس می شود.