چکیده زمینه و هدف: لوسمی به عنوان شایعترین سرطان دوران کودکی نه تنها برای کودک، که برای کل خانواده و به خصوص والدین چالش جدی ایجاد کرده، و میتواند کیفیت زندگی آنان را دستخوش تغییر سازد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی در سال 1391 بر روی200 نفر از والدین کودکان مبتلا به لوسمی مراجعه کننده به درمانگاههای خون بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونهگیری مستمر انجام شد. نمونههای این مطالعه را والدین کودکان 15-1 ساله مبتلا به لوسمی با تجربه حداقل یک دوره درمان کودک تشکیل دادند. دادهها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی ( P - (CQOLC و پرسشنامههای مشخصات دموگرافیک والدین و اطلاعات بالینی کودک جمعآوری شد. نتایج با استفاده از آزمونهای t مستقل، ANOVA و رگرسیون خطی، در نرمافزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد میانگین نمره کیفیت زندگی واحدهای مورد پژوهش در این مطالعه کمتر از 50% نمره کل کیفیت زندگی است و این نمره در مقایسه با سایر تحقیقات در این زمینه بسیار پایین است. همچنین نتایج رگرسیون خطی انجام شده نشان داد متغیرهای فردی جنسیت (پدر یا مادر بودن)، درآمد و شغل بیشترین ارتباط را با کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی دارند (05/0 ≥ P ). نتیجهگیری کلی: با توجه به نامناسب بودن کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی، آموزش به این خانوادهها در زمینه مراقبت از کودک و همچنین شناخت نحوه تطابق آنان ضروری به نظر میرسد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |