زمینه و هدف: یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در پیشرفت هر سازمان خلاقیت کارکنان آن است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین خلاقیت با رضایت شغلی و سلامت روان زنان پرستار است.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود. از میان بیمارستان های شهر بوشهر سه بیمارستان به صورت تصادفی انتخاب و از میان پرسنل پرستاری این بیمارستان ها 60 پرستار زن متاهل و مجرد شاغل در بخش های CCU و ICU به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامههای رضایت شغلی، سلامت عمومی و خلاقیت عابدی، پاسخ دادند. دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل گردید. ضریب همبستگی پیرسون برای خرده مقیاسها و آزمون t برای مقایسه میانگین نمرات زنان پرستاران متأهل و مجرد محاسبه شد.
یافته ها: مطابق نتایج بدست آمده بین علائم اضطرابی و بسط خلاقیت همبستگی منفی معنادار وجود داشت. همچنین بین علائم افسردگی با رضایت از ماهیت کار همبستگی منفی معنادار و بین علائم اختلال در کارکرد اجتماعی با رضایت از پرداخت، رضایت از ماهیت کار و نمره کل رضایت شغلی نیز همبستگی منفی معناداری وجود داشت (05/0 ≥ p ) . تفاوت میانگین نمرات زنان پرستار متأهل و زنان پرستار مجرد در علائم جسمانی و علائم اضطرابی سلامت روان و ابتکار و انعطاف خلاقیت معنادار بود (05/0 ≥ p ) اما بین رضایت شغلی زنان پرستار متأهل و مجرد تفاوتی مشاهده نشد.
نتیجه گیری کلی : با توجه به یافتههای پژوهش حاضر، میتوان نتیجه گرفت که با تدارک دیدن آموزش و تمرینهای مربوط به تواناییها و مهارتهای خلاقانه و نیز راهکارهای افزایش رضایت شغلی در پرستاران، سطح عملکردی آنان را برای حفاظت و ارتقاء سلامت روان افزایش داد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |