زمینه و هدف: دارو دادن و خطاهای دارویی در کودکان به خصوص نوزادان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مرتبط با خطاهای دارویی در بخش های نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان صورت گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی، 119 پرستار شاغل دربخش های نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان در 5 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بوده است از طریق تمام شماری مشارکت کردند. ابزارهای گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناسی و پرسشنامه "خطای تجویز دارو" بود. اختلاف معنادار میان عوامل مرتبط با خطاهای دارویی با استفاده از ANOVA-R و میزان این اختلاف، از طریق تعیین میانگین و انحراف معیار تعیین شد. آزمون های T مستقل و ANOVA جهت بررسی همبستگی ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 صورت گرفت.
یافتهها : نتایج پژوهش نشان داد که عوامل مربوط به شرایط کاری و عوامل مربوط به رونویسی بیشترین نقش را خطاهای دارویی دارد (0001/0 > p ) . امتیازات هر یک از علل خطاهای دارویی عبارت بود از: عوامل ارتباطی (91/2= M 4/0 ± 7/0= SD ) ، عوامل مربوط به بسته بندی(79/2= M 4/0 ± 7/0= SD ) ، عوامل مربوط به رونویسی (22/3= M 4/0 ± 95/0= SD ) ، عوامل مربوط به شرایط کاری (3/3= M 4/0 ± 2/0= SD ) و عوامل مربوط به داروخانه (67/2= M 4/0 ± 75/0= SD ) .
نتیجه گیری کلی: شناخت عوامل مرتبط با خطاهای دارویی می تواند منجر به تلاش در جهت اصلاح این عوامل و کاهش بروز خطاهای دارویی شده و کیفیت مراقبت و ایمنی نوزاد را افزایش دهد.بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |